(Zawgyi)
"Kookie ဒီေန႔ေက်ာင္းမလာဘူးတဲ့"
ထမင္းစားနားခ်ိန္ Sohee ေျပာေသာေၾကာင့္ Hoseok မွာ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ရသည္။ ေနမ်ားမေကာင္းလို႔လား။ ဟိုတစ္ေန႔က ခရီးမွာဘဲ အေအးမိလို႔လား။
"ညေန Jungkook အိမ္သြားၾကည့္ၾကမလား"
Yoongi လည္းဘဲ Hoseok စိုးရိမ္သည္ကို ရိပ္မိေသာေၾကာင့္ အၾကံေပးလိုက္သည္။
"အင္း ဒါဆုိ ညေနေက်ာင္းဆင္းရင္သြားၾကရေအာင္"
အားလံုးတိုင္ပင္ကာ ကိုယ္စီ သက္ဆိုင္ရာ အခန္းသို႔ ဝင္သြားၾကေတာ့သည္။
"ယေန႔ဆိုင္ပိတ္သည္။"
Jungkook တို႔ ဖြင့္ထားေသာ ပန္းဆိုင္အျပင္တစ္အိမ္လံုးလည္းေမွာင္မဲေနသည္။ အျပင္မ်ားသြားၾကလား။ တစ္ခုခုဘဲျဖစ္လို႔လား။ Jungkook ကလည္း အဆက္အသြယ္မလုပ္ေပ။
"Hoseok ေရ မင္း Jungkook ကိုဖုန္းဆက္ၾကည့္ပါလား။"
Yoongiကေျပာေတာ့မွာဘဲ ဖုန္းဆက္မိလိုက္သည္။ အေတာ္ၾကာမကိုင္ေသး။
"Hello"
"ဟုတ္ကဲ့။ Jungkook နဲ႔ေျပာခ်င္လို႔ပါ"
"Hoseok ေလးလား။ ဦးေလးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ Jungkook ႐ွိလားမသိဘူးဗ်"
"သားေလးက ေဆးရံုေရာက္ေနတယ္"
"ဗ်ာ...."
အျမင္အာရံု ေတြေဝဝါးလာရပါသည္။ Jungkook အဆင္မ်ားေျပပါ့မလား။ ႀကီးႀကီးမားမား မျဖစ္ေစနဲ႔လို႔သာဆုေတာင္းေနေတာ့သည္။
Hoseok တစ္ညလံုးအိပ္မရပါ။ ဟိုဘက္လိွမ့္ ဒီဘက္လွိမ့္ နဲ႔ဘဲ Jungkook ကိုစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့။ အေၾကာင္းသိသိခ်င္း ခ်က္ခ်င္း သြားမယ္လုပ္ေတာ့ Jungkook အေဖက အဆင္ေျပၿပီမို႔ မနက္မွလာခဲ့ဟုေျပာေသာေၾကာင့္ မတတ္သာခဲ့။ သူလည္းဘာေၾကာင့္ ဒီလိုအသည္းအသန္ျဖစ္ေနလဲေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မသိ။ Jungkook အေၾကာင္းၾကားတုန္းက ရင္ထဲ ထိတ္ခနဲ ပူေလာင္လာရသည္။ ဘာေတြမ်ားျဖစ္ေနတာလဲ။
သည္ေန႔မွာ Hoseok အတြက္ ညတာဟာပို၍ပင္႐ွည္ေနသလို။ အေတြးမ်ားစြာနဲ႔ မ်က္လံုးတို႔ကိုမွိတ္ခ်ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ခ်လိုက္သည္။
DU LIEST GERADE
The Guest (Completed)
Fanfictionမဖိတ္ေခၚဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားရဲ႕ အနက္႐ိုႈင္းဆံုးေနရာထိ တိုးဝင္လာတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္႐ွိခဲ့ဖူးတယ္ Jung Hoseok x Jeon Jungkook မဖိတ်ခေါ်ဘဲနဲ့ ကျွန်တော့်နှလုံးသားရဲ့ အနက်ရိုှုင်းဆုံးနေရာထိ တိုးဝင်လာတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိခဲ့ဖူးတယ်
