Evrenler Arası(Düzenleniyor...)

DİPSİZ MAHZEN

Düzenlendi;

"Beş yaşında falan olmalıyım..." dedi önce ve sonra yutkundu. Gözlerini kısa bir an için kaçırsa bile ardından tekrar bana bakarak kararlılığını ispat etmişti.

"Ölmenin ne demek olduğunu bilmeyen bir çocuk pencere kenarında ölmeyi diliyor. Her gece oraya oturup cılız kollarıyla karnına çektiği dizlerini sarmalıyor ve kafasını kollarına yaslayıp karşıyı seyrediyor. Bir umut arıyor sanki..."

"Neden ölmeyi istiyor?" Dedim titreyen sesimin el verdiği kadarıyla. Bir an sözünü kestiğim için bana kaşlarını çatsa da ardından tebessüm edip cevabını vermişti.

"Hatırlamıyor çünkü o anda yaşadığı şeyle hayatının geri kalanı sıfırlanıyor."

Burada devreye girdiğimi hissettiğimde kirpiklerimi kırpıştırdım. Merakla onu bekliyordum ama o sanki sindirmemi istiyor gibi yavaştı.

"Yine o günlerden biri. Pencere kenarında oturup karşı evin yanıp sönen renkli bahçe ışıklarını seyrediyor. Sonra bir anda evin içinden bir kız çocuğu fırlıyor. Üzerinde kırmızı bir prenses elbisesi, saçlarında papatyalardan bir taç ve uzun dalgalı saçlarıyla etrafa neşe saçıyor. Büyük kahverengi gözleri baktığım yerden bile belli oluyor. Dilinde bir ıslık... öyle güzel bir melodisi var ki donakalıyorum. Hayatımda duyduğum hiçbir şarkıya benzemiyor. Farkında olmadan şarkının ikinci kısmında bende eşlik ediyorum."

Devamı içerde;

Bir çocukluk aşkı ile başladı her şey!
Geçmişte kaybetti ailesini.
Hiçbir zaman sevmedi ailesi.
Fakirlik içinde, zenginlik yaşıyordu.
Zenginlik içinde fakirlik.

Birbirleriydi tesellileri.
En büyük Aşkları.
Kara sevdaydı kaderleri.
Gelecekleri belirsiz.
En büyük hayalleri.

Yeni dünya'da
Unuttu her şeyi.
Istenilende buydu,
Fakat istenilmeyende.
Gercekler her zaman ortaya çıkardı...

Karanlık ve Aydınlığın tek bir sahibi.
Kazanan her daim belliydi.
Bu sefer oyun farklıydı.
Kötü olan Aydınlık,
İyi olan Karanlık'tı.

Kitabın yazarı; Crescenthigh