KAZA:(

97 46 12
                                    

Hergün kapıma gelen mektup yine geleneğini bozmamış ve yine gelmişti. Almaktan başka çarem yoktu. Bir elimde mektup bir elimde bavul. Off ne kadar anaormel bir hayatım var. Sonra okuyacağım bunu. Yine düşüncelere kapılmış giderken Orçun'un arabası göz hizama girdi. Yavaş yavaş yaklaşıyordu.
"Hayat gelsene birtanem."
"Bavulumu koymama yardım eder misin?"
"Tabiki" geldi,aldı ve koydu. Bende oturdum. Yaklaşık bir saatin sonunda Mersin'den çıkmıştık. Yol yorucu olduğu için gözerimi uykuya kapadım. Önümde sıra karşımda bir çocuk oturuyor. Birşeyler anlatıyor ama ben duyamıyorum. Sonra sınıf sandığım yerin kapısı açılıyor. Içeriye siyah kot ceketli, ayağında kot pantolon ve nike ayakkabısı. Siyah sewetli. Bu çocuğu daha önce hiç görmemiştim. Kimdi bu? Bana doğru yaklaşıyordu. Allah'ım ne güzel nimetlerin var. Darısı bana. Tam ağzını açmış birşey diyecekken puff herşey kayboldu ve bende kendimi cama yapışmış buldum. İki dakika bile mesut olamıyordum. Kollarımı hareket ettirince çok açıyordu. Orçun'a seslendim sesi gelmiyor. Lan biz kaza yapmışız. Zor zekat telefona ulaştım. Hemen 112'yi çevirdim. Neredeydi burası offf etrafta olan şeyleri tarif ettim. Telefonu kapattıktan sonra önünde duran tabela dikkatimi çekti. Samsundaydık. Muhakkak buradaki hastaneye götüreceklerdi. Ama ne zaman. Sanırım biraz daha geç kalırlarsa bizi hastanenin morg bölümüne yatırılar. Bu düşüncelerle cebelleşirken kapının açılma sesini duydum. Oh be ambulans gelmişti. Orçun'un kafası kanıyordu. Durumu ağıra benzemiyordu. Benim de kolum kırılmıştı. Biluyorudum çünkü ben doktorum. Size biraz da kendimden bahsedeyim. Adım Hayat 22 yaşındayım. Ama ruhen 42. Böyle işte az ve öz bir hayatım var. Bu arada ambulansa alınmıştık. Hastaneye -doktor olduğum halde- hiç böyle gitmemiştim. Çok garip bir his. Ambulans durdu sanırım geldik. Kapı açıldı ve ne göreyim!! Oha o çocuk rüyamdaki çocuk. Bem şok ben iptal!!! Pür dikkat onu izliyordum. Noldu lan çocuğa beni görünce bir şok oldu. Rimelim mi aktı acaba? Şu anda çocuk hayattan kopmuş gibiydi. O sırada bir hemşirenin uyarısıyla geri hayata döndü. Of  ya ne güzel bakışıyorduk. Çıkışa gel hemşire!

VE BÖLÜM SONU...NASILDI DUYGULARINIZI YORUMLARA YAZIN CANLAR BIRAZ BOLUMLER KISA AMA ILERLEYEN ZAMANLARDA UZUN YAZMAYI HEDEFLIYORUM .SONUNDA NOLCAK DIYE MERAK ETMEYE BASLADIM KSJSKS😂 NEYSE BENI DESTEKLERSENIZ DAHA BORDOLU BOLUMLER GELIR SIZLERI SEVIYORUM BU ARADA KARAKTERLERLE ALAKALI BIRTAKIM SORULARIM OLUCAK SIZCE ORCUN NASIL BIRI OLMALI???? BIR DAHAKI BÖLÜMÜDE GORUSMEK DILEGIYLE 😘😘😘😘

BORDO AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin