it started with a pic :)

parafait.

ang lame talaga nung excuse ko nung tinanong ako ni Albert kung bakit ako umiiyak..

"nagbabasa kasi ako ng wattpad."

paano ko napaniwala si Albert dun??

pero.. salamat na rin at nandito si Albert.. salamat at dumating sya kanina...

ang tahimik.. ngayon lang nangyari to.. sa pagkakatanda ko kasi.. kaming dalawa ni Albert.. di nauubusan ng kwento.. pero ngayon, parang nasa kabilang dulo sya ng great wall of china.. at ako sa isa pang dulo.

"ano nga ba ulit yung sakit mo?"

wala akong maisip sabihin eh.. :)

"stage 2. gastric cancer"

"wow!"

nahiya ako.. lumingon kasi si Albert.. tapos parang puzzled sya.. isipin mo ba namang ng."WOW" ako sa sakit nya..

"natutuwa ka sa sakit ko?"

"ahhhh... no.. ano kasi.. lecture namin yan sa school... si dale nga ng.report.. tapos ikaw.. may sakit na ganyan.. amazing.tapos.. magaling ka na diba? ng.bilroth 2 ka ba? or 1?"

ewan ko.. di ko na makontrol dila ko..

"ahhhhh... 3 mos. ago. number 1."

"i see. ng.chemo ka?"

"yep. "

at tahimik na naman... ang BORING!

namimiss ko tuloy mkipag-away kay Joseph.. siguro kung nandito si Joseph maingay dito ngayon.. hahahahaha..

bakit ko ba sya naiisip???

"erase! erase!"

"ha???"

"aaahhh.. wla.. may play kasi sa school.. role ko.. tanga-tangahang babae.. praktis lang"

actually... joke yun.. maring waley.. pero joke pa rin yon.. hinihintay kong tumawa si Albert.. pero wala pa rin...

NR

no reaction. 

"saan mo gustong kumain?"

"ayokong kumain eh.. lets go home."

well, ayoko talagang kumain... parang allergic ako sa mga restaurant.. naalala ko si Joseph.

"ahhh.. no... kakain tayo.. may narinig akong bagong kainan"

gusto kong tumutol.. ayokong maglakad2 ngayon.. gusto kong mag-isip.. yung tipong... mag-isip ng mabuti talaga.

pero bago pa ako magsalita... 

dumating na kami sa destinasyon namin...

ICE FACTORY

Joseph's POV

"bakit yun ang sinabi mo?"

hahay... di nagustuhan ni Amanda yung sagot kong "maybe a yes or a no".  kahit ako ayaw ko yung sinabi ko... pero... ang sa isip ko lang eh.. kung sabihin ko pa sa kanya na mahal ko siya and i won't give her up... baka maguluhan lang siya..

"okay na yun.. at least okay na ang lahat."

"anong okay dun? nasasaktan ka oh?" --- OUCH. wag mo nang ipagdiinan!

"kung sasabihin ko ba sa kanya na mahal ko siya.. may mangyayari ba? kahit na anong gawin ko.. di pa nagsisimula ang laban.. alam ko nang.. talo ako."

"well, hindi naman ikaw yung mg.dedecide... ang duwag mo rin."

tama sya dun.. pero...

"ayoko nang gulo.. ewan ko.."

"yan ba ang nakuha mo sa pagiging God's gift to women? ang matakot sa pag-ibig? "