it started with a pic :)

"natakot ka ba talagang aalis ako?"

Continuation (of course)

"Margarita... ano ba talaga ang nagyari sayo?"

boses ng mama ko yon. akalain ko bang nkauwi na pala sila..

"ma, asan si papa?"

"ako lang.. may inaasikaso pa sya. ikaw.. bakit umuwi kang parang galing sa mud wrestling?"

umupo si mama sa tabi ko.. at ako.. blanko pa rin. ano nga ba ang nangyari kanina? sino ba ang naghatid sakin dito? napansin ata ni Mama ang pagtatanong kong di naman nasasabi ng mga labi ko..

"si Albert.. boyfriend mo yun diba? "

at nahiga na sya sa kama..

"bakit ka nandito mama?"

"kasi.. gusto kitang tabihan.. may problema ba ang anak ko?"

gusto ko nang umiyak ngayon. parang sa mga salita ni mama eh.. bibigay ang puso ko. naalala ko pa yung kiss.. pssshh

"may problema kayo ni Albert?"

natawa ako bigla..

"di ka kasi updated ma eh.. matagal na kaya kaming wala ni ALbert.."

"ahhhh... napabayaan nga kita talaga... mapapatawad mo ba ako anak?"

di ko sya sinagot. i just kissed her cheeks... tapos sinabi nyang..

"sino ba ang iniiyakan mo?"

"nami.miss lang kita mama"

tumawa na naman sya..

"siya ba yung madaals daw nagpupunta dito.?"

"ha?"

paano??

"kwento ni Atheng.. mabait naman raw. pakilala mo minsan ha?"

hahay.. pakilala? ayaw ko nang makita yon kahit kailan.nagtratrabaho na naman ang lacrimal glands ko.. ayaw ko talaga syang isipin.. pero di naman sya mawala-wala sa isip ko..

"ma?"

"ano yon?"

"pwede mo ba akong yakapin?"

at niyakap ako ni mama.. at ako.. iyak ng iyak.. di ko alam kung ano ang iniisip ni mama.. pero.. ako, nilalabas ko ang mga luhang gawa ng sakit at pagkadisappointed,,,

_________________________________________________________________________________

kinabukasan nag.shopping kami ni mama.. ang saya ko.. matagal na kasi kaming di nagkakasama. siguro nga, di pwedeng na sayo lahat.. dati, wala si mama pero andito si Joseph.. ngayon, andito na si mama.. pero walang Joseph.. tiningnan ko yung phone ko... kagabi ko pa sya inoff..

"hahay.. buhay talaga."

at pagkatapos nun.. ng nkauwi na kami.. blanko na naman.. tulala raw ang show ko.. pinuntahan ako nila Sara pero.. ayaw kong magsalita ng kung ano.. nanood lang kami ng movie at umalis na rin sila..

"anak?"

"ma?"

"bakit di mo kausapin?"

paano ba ngka.ideya ang mama ko?"

"ma.."

"alam mo.. kailangan mong sabihin sa kanya ang nararamdaman mo.. kailangan mo ring marinig ang side nya.. papangit ka nyan.. iyak ka ng iyak."