it started with a pic :)

chapter 4.

Margie's POV

"friendssssssssss... friday night! ayaw nyong mg.relaks?alam nyo na.. nka.ka.kanser ang stress?? :))" ngumingising sabi ni Leah habang palabas ng room. 

"paanong mg.relaks?" tanong ko sa kanya... wala talaga akong ideya.. di kasi ako pinapaayagan ni Albert na gumimik noon eh.. 

"alam mo friend.. sa oras na mg.suggest iyang si Leah.. asahan mong puro inuman yan.. palibhasa.. di xa gusto nung crush nya..", sambit ni Dee habang pinipigilang tumawa..

"ano nga bang pangalan non? aaaaaaahhhhh.. DALE?" sabi naman ni yeeza..

hahahhahahahahahahahahaha.. nagtawanan kaming mgkabarkada.. kulang na lang kaming gumulong sa covered walk sa sobrang tawa.. habang si Leah.. namumula.. :)

di ko pa pala napapakilala sa nyo ang barkadahang tunay ko.. kaibigan ko sila mula nung 1st year college. Minsan ko nang narinig nuon sa isang pelikula na ang mga kaibigan mo sa kolehiyo.. ang magiging kaibigan mo habang buhay.. sana nga.. kasi di ko alam kung paano na lang ako kung di ko kasama ang mga baliw at malditang baklang to.Kasama ko sila nung unang hwakan ni albert ang mga kamay ko.. kinilig din sila ng binigyan ako ni Albert ng kulay asul na rosas nung birthday ko.  at siyempre.. na.witness rin nila kung paanong sinabi sa akin ni Albert na mahal nya si michelle.  okay.. albert na lang palagi.di ba kakalimutan ko na sya?? kahit naman anong gawin ko.. di na babalik iyon.. hahay.. tama si barbara streisand.. sometimes.. no matter how hard we try.. SOME GOOD THINGS NEVER LAST. >.<

mabuti na lang may mga kaibigan ako.. tsk. somehow i can manage to genuinely smile..

tsk.. pupunta sana kami sa may powder room ng dumaan si mitch bitch at ang aking used to be BOYFRIEND. nakangiti si albert.. tipong tawa siya ng tawa.. kumikislap pa ang mga mata nya.. OUCH. dati simpleng ngiti lang nya.. napapasaya na ako.. ngayon, ang mga ngiti ring iyon ang pumupunit sa puso ko. ganun ba sya napapasaya ni michelle? bakit di ko sya nakita ni minsang ngumiti ng ganun nung kami pa?

"inuman tayo!"  - sa totoo lang.. di ako umiinom..gusto ko lang marinig ni albert. gusto ko siyang mabahala.. mag-alala o kahit tingnan man lang ako.. "Albert please.. pigilan mo ko.. susundin kita" sabi ko sa isip ko. pero sa kasamaang palad.. wari wala xang narinig..  hindi man lang nya ako binigyan ng konting pansin. NARINIG NYA KAYA AKO? KAILANGAN KO PA BANG LAKASAN ANG BOSES KO?? Napapansin kong nagtratrabaho na ang lacrimal glands ko.. hindi nga lang para linisin ang mga mata ko.. kundi para na rin bawasan ang hinagpis ng puso ko. iiyak na ako.. at parang di ko mapipigilan to ngayon. :(

" marg?"

naramdaman kong hinwakan ni leah ang mga braso ko.. ramdam ko ang pag-aalala sa boses nya.. pero  ako? di ko sya kayang tingnan.. ayokong makita nila na nasasaktan ako.

"bebs, uwi na lang tayo sa inyo.. magluto tayo o manood ng bagong movies. wag na tayong uminom. baka kasi anong mangya--"

"magkita na lang tayo sa highway 50", ito na lang ang nasabi ko habang nakayuko. at tumakbo na ako sa CR.

"txt ko kayo ha? pag di kayo pumunta.. magagalit ako." pinahiran ko sandali ang mla.waterfalls na agos ng luha ko. pinilit kong harapin sila at ngumiti ng PILIT. kailangan ko ng matataguan.. at sa CR lang ako pwedeng mg.emote.. 

mkalipas ang ilang minuto.. tumigil na rin ako sa pag-iyak.. inaayos ko na ang sarili ko.. uuwi na ako at magbibihis ng maganda. dapat magpakasaya ako ngayong gabi.. 

"balita ko.. gigimik ka ngayon.."

siya na naman.. nkasandal sa pader ang ASO. ewan ko ba, pero sa tuwing nakikita ko ang lalaking to.. nawawala ang sakit.. puro inis ang nararamdaman ko.

"ano naman ngayon? sama sana kita.. kaso baka akalain ng mga kasama ko na ng.shift ako at ng.aaral na ng pagiging vetenerarian.. akalain mong magdala ako ng hayop sa bar?"

tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa.. tapos sinabing.. "mabuti sana kung mamahaling aso ang dala ko.. sa itsura mo eh.. askal ata ang breed mo"

yon! nkaganti ako dun! wahahahahahahaha. ngiting aso pala ha? HAHAHAHHAHA.

"napalabas mo na ba ang galit mo?" sabi nya habang nakangiti pa rin sa akin.. "alam mo.. dapat sa boyfriend.. este EX boyfriend mo sinasabi iyan.. hindi sa akin.. pero okay lang.. masaya ako at napagaan ko ang dibdib mo." 

NATULALA AKO. Ano ba ang sinasabi ng lalaking to??????? halata bang mabigat at masikip ang dibdib ko? 

paalis na ang aso.. at ako? nka.nga2 ulit.. "unbelievable! paano mo nasasabi iyan? ngayon lang  kita nakilala.. less than 24 hours! kung mkapagsalita ka eh..."

natigilan ako.. babalik ata siya.. at di ako nagkamali. bumalik sya at bigla akong yinakap. 

o.0

itutulak ko sana sya pero..

"sa susunod.. wag na wag kang iiyak para sa isang walang kwentang tao.. di kita kilala"

inalis nya ang pagyakap sa akin at tumalikod na..

"pero di ko gustong nasasaktan ka."

OKAY.. KIKILIGIN BA AKO DAPAT??

"o kahit na sinong babae."

ayyy.. akala ko pa naman.. gentleman effect pala iyon. akala ko.. he cares. HAHAHAHHA.