it started with a pic :)

the letter.

Umuwi ako sa amin .di ko parin maisip at matanggap ang mga nangyari sa araw nato. nahigitan pa ata ng twists ng buhay ko.. ang mga problema nina katerina at daniel. pero CHOS LANG. :)

HAWAK2 ko parin yung rosas na binigay ni Bert. ngayon ko lang ulit napansin.. na.pre-occupied kasi ako masyado sa Geron Case study eh.. di ko napansin na..

My God! dala-dala ko pala to nung pumasok ako sa faculty.. nakita to ng mga instructors ko!!!!!!!!!!

 alarm signal is on!

nakita rin to ni Joseph!!

Teka.. ano naman ngayon kung nakita nya? halos di nya nga ako tingnan di ba? as if may care yun. wala naman..

pumaso ako sa amin. Lock ang gate.. wala si Manong.. Umalis ang maid. wala akong mga magulang na naghihintay.. mabuti pa dun sa kantang estudyante blues.. may katulong pa na naghihintay.. pero sa akin?? sofa.. tv.. laptop.. frames.. KAMA.. YUN ANG MGA NAGHIHINTAY SA AKIN.

Nkaupo ako sa may kama ko at magbibihis na sana.. tinitigan ko ang mga rosas ko.. ang ganda talaga ng blue roses eh.. inamoy ko pa.. ang bango.. tsk. :3

napansin ko bigla ang isang note.. di pala note. mahaba eh.. isang sulat.

binasa ko ang sulat. at ako'y talagang.. speechless?? 

0.o

Para kay Margie...

natatandaan mo pa ba nung una kitang binigyan ng ganito? tapos tinanong mo ko kung bakit ito ang napili ko.. sabi ko.. ibang klase kasi ang asul na rosas.. di mo makikita kahit saan.. kaya naman dapat pahalagahan.. 

isa ka sa mga bagay na pinakamahalaga sa akin marg.. kaya tinuturing kitang asul na rosas. Ikaw ang pinakamagandang pangyayari.. at nag-iisang asul na rosas sa buhay ko.

nitong mga nakaraang araw.. alam kong nasaktan kita.. mahirap man paniwalaan.. pero di ko talaga sinasadya. Alam kong di mabubura ng kahit na ilang bulaklak ang mga kasalanan ko.. but.. i still hope na isang araw.. at kung magkita man tayong muli.. magagawa mo nang ngitian ako ng totohanan.. yung walang sakit at pait na tinatago.

minahal kita Marg.. pero may mga bagay lang talaga na wala sa ating mga kamay. and even if we try our best to stop those things from happening. we just can't.  ingatan mo ang sarili mo marg..

hanggang sa muli,

Albert.

tumutulo ang luha ko habang binabasa ko ang sulat.. Minahal nya ako..  tsk.. ngumingiti ako.. iniisip ko ang lahat ng pinagdaanan namin ni Albert.. ang lahat ng tawa.. ang mga awayang wala namng katuturan.. niyayakap ko ang sulat nya.. iyak lang ako ng iyak. ng.mix na ang luha ng kasiyahan, panghihinayang at pagtanggap.. mayamaya.. inayos ko ang mga bulaklak.. nagbihis ako at ng.wattpad na naman... sa wattpad ang mga storia ay puno ng pag-asa.. nkaka.inspire.. napapaisip ako kung darating pa ba kaya yung para sa akin.. kasi sa tingin ko.. ang para sa akin ay aalis na bukas papauntang Canada. HAHAAHHA.

bumalik ako sa kama ko.. wala pa rin si Mama.. Wala rin si Papa.. nag-iisa akong umiiyak. Ayaw ko ring tawagan ang kahit na sino.. gusto kong umiyak buong gabi.. nka.fetal position pa ako. HHAHAHAHA.. sabi nila.. pag.nasasaktan ka.. fetal position ang kadalasang ginagawa kasi sa ganung position.. pakiramdam mo safe ka. para kang sanggol sa loob ng sinapupunan ng nanay mo. malayo sa sakit ng pagkabigo sa larangan man ng pag-ibig o ambisyon.

HAWAK KO PARIN ANG SULAT NI BERT. tapos.. nkatulog na ako sa pagod sa kaiiyak.. at kaiisip.

Kinabukasan.. 2PM na pala.. mabuti na lang at sabado ngayon.. walang klase..