Door mijn vriendin werd mijn leven een hel

Proloog

Daar zit ik dan. Naast een man die ik haat. Waarvan ik WALG. Terwijl hij lachend zijn gebit showt, probeer ik mijn tranen in bedwang te houden wat verdomd moeilijk was. Iedereen was vrolijk. Op een paar mensen na die wisten hoe de situatie in elkaar was. Maar voor de rest ? Iedereen maar dansen en maar dansen en maar foto's van ons maken en maar zeggen hoe prachtig we wel niet bij elkaar pasten. Hij probeerde mijn hand vast te pakken en ik haalde mijn hand gauw weg bij hem. Hoe durfde hij ! WAt er door me heen ging op dat moment valt niet te beschrijven. Als het kon waste ik gelijk mijn handen van zijn vuilheid. Hij wist dat ik niks van hem wou en alsnog probeert hij mij hier te aanraken. ZEhma laten zien : kijk dit is mijn vrouwtje.. Die ik straks ga ontmaagden. Die voor altijd aan me zijde gaat staan. De neggafa kwam naar ons toe en het was tijd dat de gasten gingen eten. Gelijk kwamen me nichten en me moeder er ook bij en liepen met 'ons' mee naar me kamer waar de neggafa me klaar maakte voor de volgende 'jurkshow'. Soufiane werd naar een ander kamer gebracht en zat daar pratend en lachend met zn vrienden. Wah lach lach, als je eenmaal met me woont dan ga je niet meer lachen klootzak.. dacht ik en keek hem vuil aan. Me tante die bij me was zag dat en keek me vol met medelijden aan. 'Farah.. Alsjeblieft doe geen verkeerde dingen.. Je hebt al genoeg ellende.. alsjeblieft probeer gelukkig met hem te zijn. Je kan er niks meer aan doen.. Tis nou eenmaal zo..' ze probeerde me op andere gedachtes te brengen maar nee.. Mijn plan ga ik nog steeds doorzetten of ze het nou leuk vind of niet. Ze was de enige die het wist. De rest van me familie was niet te vertrouwen. Voor geen cent ! 'Sorry ghalti maar ik kan niet anders. Dit is allemaal aan mijn vriendin te danken. Door haar lafheid en door haar leugens ben ik in dit shit beland. En daarvoor ga ik haar nooit maar dan ook noooit vergeven. Ze wist hoe erg ik het thuis had ! Ze wist hoe veel ik van die ene jongen hou maar alsnog dacht ze alleen maar aan der zelf. Zij kan van mij naar de hel gaan. En gauw ook.' zei ik met vol haat in mijn ogen en toen besefte me tante dat niemand maar dan ook niemand mij in de weg kon staan.. Me tante omhelsde me en zei dat ze effe ging helpen in de keuken. 'Ik breng je zo wat te eten safie hbiba ?'Ik zei dat ik niks wou omdat ik toch niks door me strot kon krijgen. 'Nee je moet wel wat proberen te eten. Ik breng je zo be3da wat fruit dan heb je toch wel wat in je maag.' Ik knikte maar. Dan was ik van dat gezeur af. De neggafa trok voorzichtig me jurk eruit zodat me kapsel niet geruïneerd werd en stond in mijn witte onderjurk voor de spiegel. Ik herkende mezelf er niet meer in terug. Ik zag een vrouw van 22 jaar, helemaal opgemaakt en opgedoft. Met een kapsel waar meisjes jaloers op waren. En me ogen? Twee bruine opgemaakte ogen die vol met verdriet, woede en haat waren gevuld. Ik keek mezelf van top tot teen aan en langzamer hand begonnen mijn ogen te tranen..

~heeyyy

Dit is ONS (inderdaad ons want we zijn 2 schrijfsters en we zijn Schrijfstertjuh_A enTamazight_S ) eerste boek. We hopen dat jullie dit boek leuk gaan vind klik ook nog effe op het sterretje⭐ en laat een reactie achter van hoe jullie het vinden.