Ik sta oog in oog met James. Spontaan stopt mijn hart even met kloppen. Het is een cliché, ik weet het, maar toch is het zo. 'Hey,' zeg ik. 'Hey,' antwoordt James. Er dreigt een ongemakkelijke stilte te vallen, maar gelukkig komt Nanna er ook bij staan. 'Hey, James,' zegt ze vrolijk, maar ook niet té vrolijk, 'en, hoe vind je het hier tot nu toe?' James lijkt net zo opgelucht te zijn als ik. 'Tja, wel goed, denk ik. Het blijft een school.' Mijn verstand heeft besloten terug te keren en ik zeg; 'het is dan wel een school, maar we wonen er ook wel. Weet je al waar je slaapt?' Hij knikt, 'maar dat is ook het enige dat ik weet. Het lokaal van vanochtend heb ik gevonden doordat de rector me er bracht. Maar verder heb ik geen idee waar alles is...' Ik grijp mijn kans, 'ik kan je na de lessen wel rondleiden,' zeg ik. Hij knikt en ik grijns. Zo, die kan ik in mijn zak steken.
Na schooltijd lopen James en ik door de gebouwen lopen. We praten vrijuit over van alles en nog wat, en als ik hem alles heb laten zien weet ik ook veel over hem. Bijvoorbeeld dat hij nog drie broers en zussen heeft, en dat hij de oudste is en door zijn ouders vaak werd buitengesloten...
Ik loop met hem mee tot aan het gebouw waar de jongens slapen. 'Loop je niet mee naar binnen?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd; 'je mag niet het slaapgebouw van het andere geslacht binnengaan. Behalve na feestjes op vrijdagavond, en dan nog word je een beetje raar aangekeken.' James begint te lachen. Mijn god, wat ziet hij er zo knap uit! 'En jullie houden je daaraan? Wat gebeurt er als je het niet doet, word je dan van school gestuurd?' Ik haal mijn schouders op; 'het is niet echt een wet, maar meer een ongeschreven regel tussen de scholieren.' James grinnikt en houdt uitdagend de voordeur open; 'ik dacht dat jij je niet aan de regels hield.' zegt hij en ik geef toe. Samen lopen we naar binnen.Wist ik veel dat er iemand in de bosjes lag? Wist ik veel dat ik al de hele middag werd bespied?
Maar of ik het nou wist of niet, het resultaat van die middag was dat er die volgende ochtend door de hele school foto's hingen van ik die het slaapgebouw binnenliep.
Of om het anders te verwoorden:
Iemand had ervoor gezorgd dat ik werd uitgelachen, gepest en raar aangekeken werd. Sociale zelfmoord dus.
JE LEEST
A vs. A
RomanceAshley en Anouk zitten op een kostschool. Waar Ashley een populaire bitch is, is Anouk een brutaal meisje met een eigenwijze stijl. De twee zijn aartsvijanden, en het wordt er bepaald niet beter op als de knappe James op school komt. De twee beginne...