A vs. A

Ashley ~ Afluisteren

Verdomme. James is boos weggelopen en nu loop ik hier als een idioot dat bitchy kind Anouk te achtervolgen. Ze is samen met haar kliekje. Ik sluip nog wat dichterbij. 'Zag je dat hij gewoon wegliep?! Hij liep weg bij de populaire meid van de school en wel nadat die haar gezoend heeft!' Natuurlijk kan ik wel raden over wie het gaat. James en mij. Duh. Ik glimlach even. Ook al is hij weggelopen, ik heb hem wel gezoend. En, lieve hemel, wat kan die jongen zoenen zeg. Ik sluip nog wat dichterbij en dan kan ik Anouks veel zachtere stem horen die een antwoord geeft op Nanna's uitroep: '...ook ruzie gehad hebben. Dus misschien liep hij helemaal niet weg omdat hij haar niet leuk vindt maar omdat hij ruzie had met haar.' 'Of omdat hij vond dat ze niet kan zoenen.' merkt Nanna droog op. Een van de jongens mengt zich nu ook in het gesprek. 'De jongens van het team zeggen dat ze supergoed kan zoenen, of nouja, de jongens die haar gezoend hebben.' Ik glimlach bij mezelf.

Ik voel een hand op mijn schouder. Terwijl Anouk met haar kliekje doorloopt kijk ik wie mijn schouder vasthoudt. 'James,' zeg ik zo kalm mogelijk. Ik probeer niet te laten merken dat  ik verrast ben. 'Ashley, ik eh wil even zeggen dat het me spijt. Ik had je niet zomaar bitch moeten noemen. En ik was een beetje onredelijk, sorry.' Excuses. Dat had ik niet zien aankomen. Ik glimlach naar hem. 'Het maakt niet uit, hoor. Ik heb ook dingen gedaan die niet goed waren. Zoals meteen maar dingen te bepalen voor jou.' Ik lach naar hem en terloops raak ik zijn arm even aan. Hij kijkt me even aan en lijkt heel zenuwachtig. Ik kijk even snel om, Anouk en haar kliekje staan naar ons te kijken. 'Er zijn ook dingen die ik deed waar ik geen spijt van heb,' zeg ik en daarbij knipoog ik naar hem. Ik zie hem rood worden. Mooizo, hij snapt waar ik op doel. 'Weet je de weg hier op school en in de stad al?' vraag ik. 'De school wel maar in de stad ben ik nog niet geweest.' 'Er is ook niet zoveel stad waar je naar toe kan, maar dat wat er is kan ik je wel een keer laten zien.' zeg ik. Voorzichtig laat ik mijn hand tegen de zijne komen. 'Overigens, kan je voetballen? In ons schoolteam is nog plaats, leer je ook meteen wat andere jongens kennen. Vanavond is de training, de eerste van het jaar, een soort auditie dus.' Hij kijkt me even aan. 'Oke, cool,' mompelt hij dan. Voordat hij iets kan zeggen pak ik zijn hand en trek hem mee. Weg van hier. Ik trek hem een beetje naar me toe, expres loop ik langs Anouk, haar vriendin en de twee jongens. Ik kijk Anouk aan.