Parka vardığımızda, en iyi arkadaşım Nil'i annesine fısıldayarak beni işaret ederken gördüm.
-Niiil -Helinn Hemen sarıldık - Gel şurada oynayalım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nasıl bir tesadüftü. Babam arkadaşımı bulunca mutlu oldu çünkü ben sevinince o da çok seviniyordu. -Kızım siz biraz oynayın biz de Beril teyzene sohbet edelim. Onaylarcasına başımı salladım. Biraz da Nil'den bahsedeyim : Nil benden uzun saf ve sevimli bir kızdır ve onunla hayatımın en güzel anlarını birlikte yaşadığımı söyleyebilirim. Hala onunla en iyi arkadaşız ve hep öyle kalacak. -Nil, yeni çıkan oyuncağı gördün mü? -Evet. Çok güzel ama biraz gereksiz. -Bütün oyuncaklar aslında gereksizdir. Bizi oyalamak ve bazen hayal gücümüzü geliştirmek dışında hiçbir işe yaramazlar.
Kendimi bildim bileli,hep Bilge ve sorgulayıcı bir çocuk oldum. Bu yönümü çoğu arkadaşım saçma bulur ama umurumda değil çünkü Nil'de zaman zaman beni sinir etse de benim bu tavrım onun hoşuna gider ve daima yanımda olur. Bir süre sonra ayrıldık ve hepimiz evlerimize döndük.
Babamla eve döndüğümüzde annem ve arkadaşı Canan teyze de evdeydi tabii ki babam da onlara katıldı.Ve çok güzel bir akşam geçirdik
