Yoongi tedavi olurken yaşadığı her şeyi anlatmıştı bütün gece sabaha kadar konuşup birbirimizi defalarca öpmüş, özlem gidermiştik. Huzuru hissediyordum. İçimde ki boşluk dolmuştu. Artık üşümüyordum çünkü bana sımsıkı sarılıyordu. Kafamın altında göğsüne vuran kalp atışları huzuru veriyordu. Sadece içimde ki özlem gitmemişti ve sonsuza kadarda gitmeyecekti o yanımdayken bile onu özleyecektim. Onu öperken birkaç dakikalığına kapanan göz kapaklarının altında ki göz bebeklerini özleyecektim. O uyurken sesini özleyecektim. Yanımdan birkaç dakika ayrılsa kokusunu özleyecektim. Bilmiyorum belki de sevgi buydu, Özlemek..
Ben bunları düşünürken güneş doğmuş pencereden içeri giriyordu. Yoongi uyumuştu ama ben uyumamıştım. Yoongi gözüne gelen ışıkla kıpırdanıp pencereye arkasını bana da yüzünü dönmüştü, belimdeki ellerini biraz daha sıkılaştırmıştı ve bir gözünü açmıştı.
"Sen hala uyumadın mı? Uyu artık Hoseok"
"Yoongi"
"Hmm"
"Seni Seviyorum"
"Bende Seni Seviyorum".
~~~
Merhaba.. İlk defa bir fıc yazıyorum ve evet biraz kısa oldu ama bunu yazmak bile benim için zordu. Umarım beğenmişsinizdir. 💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RETROUVAİLLES~ (Sope)
FanficRetrouvailles:Fransızca uzun bir ayrılıktan sonra sevdiğinle tekrar buluşmanın verdiği haz.
