Zawgyi
ဖိုးေအ ျဖစ္သူက ျပည္ပ ရံုးခြဲမွာ သြားဦးစီးပါလို႔ အခါခါ ေျပာတာေတာင္ မလႈပ္တဲ့ တည္တံ႔လိုလူဆီက ျပည္ပထြက္ေတာ့မည္ဆိုေသာ စကားကို ၾကားရတာ ယံုပင္ မယံုခ်င္။လုပ္လက္စ အလုပ္ေတြကို ေဘးခ်ၿပီး ဆိုဖာေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ေနသည့္ တည္တံ႔အနား ေျပးထိုင္မိရင္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ေမးမိသည္အထိ။
"မင္း...ဘာေျပာလိုက္တာတည္တံ႔''
"ငါ..အေမရိကားသြားေတာ့မယ္လို႔ေျပာတာ''
ထပ္ၿပီး ေျပာတာေတာင္ မယံုခ်င္။
"ေပါက္ကရေတြကြာ...ဘာလဲ...မင္း...မိုးအရိပ္ေရာင္ေနာက္ လိုက္သြားမို႔ ဥာဏ္ဆင္ေနတာလား''
"ေတာ္စမ္းပါကြာ....ငါ့ဘာငါ ဟိုက အလုပ္ေတြ ေလ့လာခ်င္လို႔ ၾသားမြာ''
"ျဖစ္ႏိုင္တာလည္း ေျပာပါ...မင္းေလာက္ဒီႏိုင္ငံက မခြာႏိူင္တာ မင္းပဲ ႐ွိတယ္။ခုမွ႐ုတ္တရက္ ဘာထျဖစ္ရတာလဲ။ထြက္ေျပးခ်င္တဲ့ ေသဘာလား''
ထိုင္ေနရာကေန ဝုန္းခနဲ ထရပ္ၿပီး နံရံကို လက္သီးျဖင့္ ထိုးလိုက္ေသာ တည္တံ႔အမူအရာေၾကာင့္ အာကာပါ အလိုလိုမတ္တက္ရပ္မိသြား၏။
"ဟာ...ေဟ့ေကာင္...ဘာလုပ္တာလဲ ငါကစတာပါ''
"ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္....ငါ...ငါ.....ထြက္ေျပးတာ။သူနဲ႔အတူ ႐ွိခဲ့ဖူးတဲ့ ဒီေျမေပၚမွာ တစ္ရက္မေျပာနဲ႔ တစ္စကၠန္႔ေတာင္ ငါမေနခ်င္ေတာ့လို႔။ၾကာရင္ ငါတကယ္႐ူးသြားလိမ့္မယ္။ေနရာတိုင္း သူ႔ကိုပဲ ျမင္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြကိုလည္း ငါထိုးေဖာက္ခ်င္ေနၿပီ''
"ညိွၾကည့္ၾကပါဦးကြာ''
"သူက..ခု ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်ိတ္ေနၿပီကြ။ငါမလိုေတာ့ဘူး။သူ႔အတြက္ ငါမလိုေတာ့ဘူး''
"ေပါက္ကရေတြ မင္းက ဘယ္လိုသိလဲ''
"ဒီနားနဲ႔ ဆက္ဆက္ၾကားခဲ့တာကြ၊ဒီေျခေထာက္ေတြက မေနႏိူင္မထိုင္ႏိုင္ သြားမိရာက ၾကားလာခဲ့တာ''
ငိုေနတာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ က်ဆင္းေနသည့္ မ်က္ရည္မ်ားေၾကာင့္ အာကာ တကယ္ပင္ လန္႔သြားမိသည္။
"ဟာ...မငိုနဲ႔ေလတည္တံ႔ရာ။မင္းကလည္း။ဟုတ္ၿပီ..မင္းတကယ္ကို သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ငါစီစဥ္ေပးမယ္။ဒါေပမဲ့ တစ္ခုေတာ့ ကတိေပး။ဟိုမွာ အၿပီးမေနရဘူး ။မင္းတစ္ေယာက္တည္းမို႔ ငါကစိတ္လည္းမခ်ဘူး''
KAMU SEDANG MEMBACA
ခ်စ္ျခင္းအသေခ်ၤ (ချစ်ခြင်းအသချေၤ)
Romansaသမီးေလးနဲ႔ အေဖႏွစ္ေယာက္တို႔ရဲ႕မိသားစုေလးတစ္ခုမွာ ျဖစ္တည္လာမဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔အတူ ေျဖ႐ွင္းရမဲ့ အခက္အခဲေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီ ေရးခဖြဲ႔ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္သာ...ဒီလိုမိသားစုေလး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေလးနဲ႔ေပါ့..... စတင္သည့္ရက္..17.2.202...
