Sexy But Lethal (Sanford Series #1) [COMPLETED]

CHAPTER 13

THE dinner was awkward for Niccola. Panay ang tudyo ng mga kapatid at ng ina niya sa kanila ni Mason. Hindi niya alam ang nararamdaman nito dahil tahimik lang ito at nagsasalita lang tuwing tinatanong.

Kumakain na sila ng pang-himagas nang magsalita ang kanyang ama. "What do you do for a living, Clarkson?"

"He's jobless," sagot ni Niccola kay Nick.

"Really, Kuya Mason? That's cool," bulalas ni Alson habang ngumunguya. "What?" tanong nito nang mapuna ang masasama nilang tingin sa binatilyong may katamaran.

"He's a soldier po. He received an invitation from the Philippine Navy admiral but he refuses it for me. He wants to look after me," it was Xylona who disregard the warning in her brother's eyes.

"Oh, that's sweet. No wonder I like this man. Kailan mo papakasalan ang-"

"Mom! Stop that! They are just eating with us and nothing more."

"Malay mo sumagot," bubulong-bulong nito.

"You're jobless right now?" tanong ni Lucas na kanina pa tahimik sa isang sulok.

Tumango si Mason bilang kompirmasyon. "I used to work at the US Navy but I quit months ago. I have stocks and bonds in Canada. I can definitely start a family if I want to." He shrugged his shoulders as if it was nothing for him.

Napasinghap si Alessandra dahil sa sinabi ng binata. Kapagkuwan ay isang malaking ngiti ang pumaskil sa mga labi.

Namamanghang tumingin si Niccola rito. Does he have to say that? May nais ba itong pakahulugan sa katagang binigkas nito? My god, bakit iba ang tinatakbo ng kanyang utak nang mga oras na iyon? Ni wala silang relasyon ni Mason para mag-isip siya no'n.

Umikot ang kanyang mga mata nang matinis na magsalita ang kanyang inang si Alessandra.

"Great! We'll be there at your wedding," she uttered in a sing-song voice.

"Ally! You're crossing the line, Love."

Pinanlakihan nito ng mga mata ang asawang si Nick at lumabi. "I am not. I'm just saying it in case he invites us."

Umiwas silang lahat ng tingin nang dampian ng halik ni Nick ang mga labi ni Alessandra. "Shut up, Love."

"I'm outta here," Krishia, then head out of the kitchen. Sumunod naman dito sina Snow at Alson, maging si Lucas ay lumabas na rin.

"I'M SORRY," basag niya sa katahimikan habang nanatiling nakatitig sa repleksiyon nila sa tubig. Nakalublob ang kanilang paa ro'n habang nakaupo sa gilid ng pool.

"What exactly are you sorry for?"

"For my family's behavior?" she said in uncertainty. "Mom... you know, she's always like that. She's spirited and quite a talker. Minana ko ang pagiging madaldal sa kanya." She chuckled lightly.

"I like her. She's a good mother, you're lucky."

Tumango siya rito habang hindi pa rin ito tinatapunan ng tingin. She can feel the weight of his stares and she refused to meet his sapphires. "I sincerely thanking you for saving me, if it wasn't for you then..." She trailed off, then shrugged. If it wasn't for him, she's rotting in her coffin right now.

"May nagpapa-salamat bang hindi makatingin ng diretso sa pinapasalamatan? I know a better way to say thank you."

"What-" Nagulat si Niccola sa sunod nitong ginawa. Mabilis itong tumayo at hinila siya patungo sa tagilirang bahagi ng kanilang bahay, kung saan hindi masyadong naaabot ng ilaw.

Agad siya nitong isinandal sa pader at ipininid ang mga labi sa kanya.

Napakapit si Niccola sa damit ng binata nang dumiin ang mga labi nito sa kanya at nagsimulang gumalaw.