BAD GİRL {TEXTİNG}

SAVAŞTAN SONRA

Sa okuyucularım,

Öncelikle hoşgeldiniz, umarım kitabımı beğenirsiniz. Profilimden diğer
kitaplarıma da göz atarsanız hepimiz için hayırlısı olur amin eyw inş tşk by❤️

Hogwarts Savaşı'dan sonra... Öğrenciler 7. sınıfı tekrar okumak ve Hogwarts'ta biraz daha zaman geçirmek için okula geri döndüler. Savaştan sonra çok şey değişmişti. En çokta değişen şey, öğrencilerin karakter yapısıydı.

Harry, hâlâ Dumbledore'nin ölümüne alışamamış, McGonagall ile daha çok vakit geçirip onu anıyordu... Bir yandan da Severus ve Dobby'nin ölümlerinin acısını çekiyordu. Ve tabi ki tüm arkadaşlarının...

Ron, abisinin ölümünü hâlâ atlatamamış, aynı zamanda da Ginny'e destek oluyordu.

George ise kardeşlerine çaktırmanaya çalışsada yoğun bir depresif hava altındaydı. İkizi onun için herşey demekti. Şimdi hiçbir şeyi yoktu. Ron, bunu anlıyordu ve ona destek olmaya çalışıyordu.

Ginny, o çok sevdiği ikizlerinden birinin gittiğini kabullenemiyor, rüyalarında onun espirileriyle gülümsüyordu. Hatta çoğu zaman uyurken kahkaha attığı duyuldu.

Draco, savaş sırasında yardım ettiği altın üçlü ile daha iyi anlaşır olmuş ve çoğu Hogwarts öğrencisi onu affetmişti.

Pansy ve Theodore, en başından istedikleri yerde, iyi taraftaydı. Ailelerin baskılarından kurtulmuş, herkes ile özgürce takılıyorlardı.

Hermione ise asıl felaketi yaşayan taraf olmuştu. Voldemort'un kesin emri olarak savaş sırasında kaçırdıkları anne babasıyla onu tehdit etmişlerdi. Savaşı bırakamayacağı için ise onları ölüme terk etmiş gibi hissediyordu. Sürekli anne babasının yattığı muggle mezarlığına gider ziyaret eder. Kendisini suçladığı içinde kafasında ona kötü birisi olduğunu bas bas bağıran bir taraf oluşmuş. Her zaman kötü olduğu...

Hogwarts ise yeni öğrenci ve öğretmen gruplarıyla yine devasa eğitim sistemine geri dönüş yapmıştı.

Öğrenciler Hogwarts'a giriş yaparken burayı ne kadar özlediklerini hem düşünüyor hem de acı anlarını anımsayarak acı tebessümle etrafa bakıyorlardı. Her ne kadar güzel anılar biriktirmiş olsalar da burası onlara çok acı çektirmişti...

Yeni yıl için gelen öğrencilerin binaları seçildikten ve yemek yiyildikten sonra herkes kendi binasına gitmek üzere ortak salonlarına yürüdüler.

Hermione, birkaç aydır olduğu gibi hiçbir şey yememiş, sadece balkabağı suyu ile ayakta duruyordu. Kendini yatağına atıp uyumak istiyordu sadece, uyumak.

Ortak salona girdiğinde arkadaşlarını beklemeden yatakhanesine çıkıp kapısını kapattı. Üstünü değiştirip kısa işlerini hallettikten sonra yatağına sırtüstü hemencecik kıvrıldı.

Tam uykuya dalacakken hırkasının cebinde umuttuğu annesinin telefonuna gelen bildirim sesi onu geri uyandırdı. Hermione, bildirime bakmak için telefonu açtığınds hiç bilmediği bir numaradan mesaj geldiğini gördüğünde şaşırmıştı.

--

05..: Kendin telefon kullanmadığın için sana annenin numarasından yazmak istedim

05..: Umarım hatırlamak deşmiyordur yaranı

Mione'm: Daha kapanmayan yara deşilmez bilinmeyen...

^^Selammmm :))

^^Yeni kurgu, çok fazla bölüm atmayabilirim. İlk önce taslak yapıp sonra birkaç bölüm birden atmayı düşünüyorum. Bu şimdilik bir teaser olsun :))