Heskesin kalbinde aşk tohunları vardır. Vardır da sulayan yoktur. Sonra o tohumları sulayacak birileri çıkar ve sulamaya başlar. O tohum orda büyür, büyür ve guzelleşır. Ve bir gün bakarız ki ortada ne tohum var ne de sulayacak birileri.
Anlarız ki o birileri bazı şeyleri güzellleştinrmek için hayatımıza değil, aslında kendiliğinden var olmuş o güzel şeyleri çalmak için hayatımıza girerler.
Sonra bekleriz bir daha gelir diye. Çaldığınıda geri getirir diye. Oysa ki ne gelen beklenir ne de giden beklenir. Ve sonra fark ederiz ki geçte olsa, oysaki giden hiç gelmemişki fesleğen...
Her gidişin de büyük yararalar açıp, derinden izler bırakıyorsun. Tesellin ise döndüğünde geçip gider.
Ama bana her gelmende o yaralar, izler hiç geçmiyor. Aksi taktir de daha çok artıyor. Seviyorum yine de onları. Çünkü hayattan değil senden izler bunlar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FESLEĞEN
Short StoryHerkes birisini ,birşeyi bekler.Ama bu sefer beklenen ne bir arkadaş ne de bir sırdaş beklenen fesleğen...
