Chapter 2

147 6 0
                                    

EMRIEY'S POV:


"Why do I have to go home ba kasi? kaya ko naman mag-isa?" naiinis na hinarap ko si Ate Eve, busy siya kakayos ng mga gamit namin dahil bukas ay lilipad na kami pauwing pilipinas, at ayaw ko! isang taon na lang ang gagraduate na ako bilang Abogado ang kursong ayaw ko man napamahal na sa akin ng tuloyan


"Emriey------di ba  tinawagan ka naman na ni Daddy?" parang nawawalan na siya ng pasensyang hinarap ako


"I'm 21! not two!"


"Trust me it's for your own good"


"No! it's for their own good!"


"They're our parents, you idiot!"


"I didn't mean that----" nakukunsesyang nagsimula na din akong mag-impake, labag man sa loob ko wala akong magagawa, 


"And besides, sobrang saya ni Anya, alam mo naman kung gaano tayo kamahal nun di ba?" sa sinabi niyang yun at mabilis akong napangiti, ang mahal na mahal kong bunsong kapatid.


"See-----you're now smiling"


"yeah----yeah" wala sa sariling kinuha ko ang cellphone saka tiningnan ang mga pictures namin, siguro nga tama si Ate, it's time for me to be the best big brother for Anya. Kahit once a year lang kami nakukumpletong pamilya hindi yun nabawasan ang pagmamahal namin sa isat-isa, well may Dad----- He's the Mayor of our Province, Santa Rita, isa na din sa rason kung bakit ayaw niya akong maiwan dito dahil sa safety and security, wala kaming kalaban pero dahil nasa politika, matik na yun. I'm 21, tall dark and handsome, seryoso, mabait ako sa mga taong mabait sa akin, huwag niyong sasaktan ang pamilya ko, kung ayaw niyong makilala ang bad side ng pagkatao ko, girlfriend? Nope---priority ko ang pag-aaral, crush? meron naman actually marami, maraming magaganda dito sa amerika ibat-iba pero never akong nakipagrelasyon dahil alam kong uuwi at uuwi din ako sa Pilipinas, may mga naka-date ako pero hangang dun lang yun (huwag niyo akong pag-isipan ng masama dahil lalaki lang din ako) at ngayong uuwi na sa ako sa Pilipinas paniguradong marami akong makikilala bukod kay Bianca na anak ng kaibigan ni Daddy, isa siya matatawag kong kaibigan dahil tuwing bakasyon andito siya lagi sa Amerika, magkaibigan din sila ni Ate Eve, ang alam ko sa Manila siya nag-aaral, oh well magkikita at magkikita naman kami. Nagtataka ba kayo kung bakit wala akong kaibigan sa Pilipinas? dahil di naman ako lumaki dun, 3 or 4 years old nasa Amerika na ako, pero alam kong marami akong makikilala pag-uwi ko, kung kanina ay malungkot ako ngayon naman ay excited na akong umuwi sa Mahal kong Pilipinas.


"Hoy-----tulala ka diyan!" biglang lapit ni at Eve


"Hahahah wala, wala"


"Sus----ano? masaya ka na ba?"


"Wala naman na akong magagawa eh----"


"Huwag kang mag-alala, andun naman si Bianca---papakilala ka daw niya sa mga kaibigan niya"


"Talaga? that's nice----"


"And, I Heard lumipat na siya sa Christ the King para daw may makasama ka----"

BubblyWhere stories live. Discover now