CHAPTER 6

54 0 0
                                    

AN:

hiiiyaaaa :)

so ayun nga at nabasa nyo na yung chapter 5

the most crucial chapter ^_^

i dedicate this chapter to my fan here at wattpad and one of my bestfriends @SendingLettersToHer

haylabyooouuu :**

haha so eto na po ang story..

enjoy guys :)

ay ang guys! please vote :)

please please please! thank you ^_^

CHAPTER 6

[Deniece's POV]

another day

haaay

gising gising ebribodiii :)

good mood ako ngayon kasi nga kasama ko si pao kahapon ^_^

makapasok na nga.

**

at school

syempre direstyo agad sa locker

baka sakaling may galing kay mr. paper

pagtingin ko

waley

-.-

eh? nakakapagtaka na ha?

nananahimik nanaman ata tong lalakeng to

hmmm

speaking of

hindi ko pa nachecheck phone ko

maybe may text na siya sakin

pagcheck ko

walang galing sakanya

-.-

teka nga! bakit ko ba siya hinahanap?

hmm

makapasok na nga lang..

nasa room na ko.

andito na din si jane

"morning bestie!" bati niya sakin

"morning bes" nakangiti ko namang sagot

"good mood ka ata?"

"h-ha? eh kasi masarap tulog ko eh :) hehe" palusot ko

"hmmm mamaya may hindi ka na knekwento sakin ha!"

"ano ka ba! wala no!"

pagtingin ko sa pinto pumasok ai mike

"morning deniece" bati niya

"morning mike"

"nag enjoy ka ba kahapon?"

nagulat naman ako sa tanong niya

"h-ha?"

lumapit siya at bumulong

"nakita ko kayo ni paolo"

o.o ok awkward much?

"ah. nagkasalubong lang kami dun"

"i know. mukhang masayang masaya ka deniece. at dahil dun. masaya na din ako. kahit hindi ako yung dahilan ng kasiyahan mo"

natahimik lang ako

grabe magmahal tong lalakeng to

bilib ako..

pero naaawa din ako kasi hindi ko maibalik sakanya yung pagmamahal na yun

kung pwede ko lang pagalitan at turuan tong heart ko edi sana si mike na ang labidoo ko ngayon

pero wala eh

siya parin

pero feeling ko

paunti unti ng nagfefade

sana nga para mabigyan ko naman ng chance yung sarili ko sumaya

para mabigyan ko din ng chance si mike..

*riiiiiiing*

natapos na yung klase

ay salamat sa Diyos! :)

paalis na dapat ako nang bigla akong tawagin ni mike

"deniece?" tawag niya sakin

"yup?" sabi ko naman habang lumilingon sakanya

"pwede ba tayo magsabay mag lunch ngayon?"

eh? -.-

"mike kasi ano eh-"

"as friends lang. PROMISE"

"hmm. sige na nga"

"yes! tara :)"

tignan mo tong lalakeng to makangiti lang?

ang gwapo niya talaga

lalo na pag nakangiti

hehe

kung wala lang si pao eh nainlove na ko sayo

wait

ano ba tong iniisip ko

o.o

"t-teka san ba tayo pupunta?"

"basta. wag ka mag-alala. d naman kita papatayin eh"

-.-"

"haha sabi mo yan ah?"

"oo. aalagaan kita. trust me :)"

there's something about what he said.

no.

there's something about the way he said it

that makes me think na may ibang meaning yun

:)

i trust him..

ngumiti na lang ako sakanya at binalik niya din sa akin ang isang matamis na ngiti

sabay hawak ng kamay ko

eeeh! bat biglang uminit?

tas feel ko namumula ako

ohdeeem men

this can't be

b-baka naman nas-sweetan lang ako sakanya

baka yun na nga yun.

umalis na kami

naglalakad kami palabas ng campus

nakita namin si pao at lyza na magkasama

sa isang part ng fountain ng school

sa medyo tagong park

magkaholding hands

masaya.

at

t-teka

palapit ng palapit mukha ni lyza kay paolo

at bago pa man tuluyang magdikit mga labi nila

hinila ako ni mike papalapit at niyakap

yung mukha ko nasa may chest niya

hawak hawak niya ko ng mahigpit

pero nanginginig siya

at pagtingin ko sa mukha niya

galit na galit

nakakatakot..

napansin ata kami nila lyza

nagkatitigan kaming apat

sabay hinila ako papalayo ni mike

he's my savior

prinotektahan niya ko..

kakaiba tong lalakeng to

one new message (on-going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon