ZAI FOR ZAY

CHAPTER 2

Zailey's POV

Pagkababa ko sa kotse ay bakas pa rin sa itsura ko ang pagkagulat at pagtataka

'Legit yung gulat ko pwamisss...'

Bumilis bigla ang tibok ng puso ko at naramdaman ko ang panlalamig ng mga kamay ko at hindi ko alam kung ba't ko to nararamdaman ngayon

"A-Anong ginagawa natin d-dito? kabadong tanong ko sa kanila nung makababa sila sa kotse

Bakas sa mga mukha nila ang pagiging balisa at parang hindi alam kung ano ang sasabihin at ang kaninang seryoso nilang mga mukha ay napalitan ng napaka lungkot na itsura..

'Please answer me..natatakot na ako huhuhuhuhu'

Di nila ako sinagot at nanatili pa rin silang nakatayo sa harapan ko at bagsak ang balikat na tinitignan ako

'Ano na?? Wala ba talaga kayong balak sagutin ang tanong ko? Tskk'

"Z-Zailey apo, p-pumasok muna tayo hija" malumanay na sagot ni lola sakin munit halata sa tuno ng pagsasalita niyang kinakabahan siya

Napabuntong hininga nalang ako at tsaka nagsimulang maglakad papasok ng sementeryo

Inakbayan naman ako ni kuya at pilit na ngumiti sakin

'Huhuhu kinakabahan ako pramisss'

TT.TT

Huminto kami sa may isang malaking puno at dun ako nakaramdam ng gulat, kaba, at lungkot sa nakita ko

O____O

Nakita ko ang isang PUNTOD at mas lalo akong nagulat dahil nung pagkabasa ko sa nakasulat sa lapeda ay dun nagsimula ang panginginig ng katawan ko at mistulang nakapako ang mga paa ko sa kinatatayuan ko, hindi ako makagalaw, hindi ako makapagsalita, naghalo-halo ang nararamdaman ko at hindi ako makapaniwala sa mga nakita at nabasa ko...

+++++++

Zayley Stacey Y. Lei' Valumeros
Date of Birth: January 1, 1997
Date of Death: May 18, 2014

+++++++

O______O

'WEYTTTTT.....WHUTTTTT????????'

TT___TT

'Paki explain please!!!'

Nanghihina ang mga tuhod ko, animo'y isang dapo lang ng langaw sa tuhod ko ay matutumba na ako sa kinatatayuan ko

'Hindi ito maaari....Imposible to!!..Kung nanaginip ako ngayon, please pakigising ako huhuhu T.T'

"Ba-Bakit may puntod si Z-Za-Zayley d-dito?" Nanginginig ang boses na tanong ko sa kanila at binigyan ko sila ng nagtatanong na tingin munit nanatili pa rin silang tahimik. Napapikit pa ako at saka bumuntong hininga bago ulit nagsalita "Ano ba huh!! Please sagutin niyo ang mga tanong ko! Kanina pa ako tanong ng tanong pero maski isa man lang sa katanungan ko ay di niyo sinasagot!!" Di ko na napigilan ang sarili kong magalit