Kötü Kızlar Çok Erkek Sever(The Vampire Diaries&Gossip Girl Fanfiction)

Yeni Hayatımın Başlangıcı

"Seni küçük fahişe!"

"Bırak saçımı orospu çocuğu!"

Babam söze karıştı.

"Flea terbiyeli ol."

Damon'a baktım.

"O zaman o da olmalı!"

Saçıma tekrar asıldı.

"Yapma ama sen daha çocuksun."

Kıçıma bir şaplak indirdi ve büyüklerin yanına oturmaya gitti.Haksızlık.Dahaca 18 yaşında olması onu büyük yapmazdı.Üstelik arada sadece 5 yaş fark var.Büyüklerin koyduğu katı kurallar canımı yakıyor.Eğer babamın kronik kalp rahatsızlığı olmasaydı ona bağırmaktan kendimi almazdım.Neyse.Odama çıktım.

Sinir atmak için bildiğim bir yol varsa o da Linkin Park dinlemek.Hey telefonum nerede?Odamı alt üst ettim.Üstelik bu akşam Nate Archibald'a mesaj atma fırsatı bulmuştum.Oh,Nate.Onunla tanıştığım günü hatırlıyorum da...Blair beni film izlemeye davet etmişti.Sürekli Audrey Hepburn adlı kadının filmlerini izlediği için gitmeye hiç istekli değildim.Ama kırmamak için gittim.Oturduğu koltuğa bakınca ,yanında şu ana kadar gördüğüm en muhteşem varlık vardı.Sanki Tanrı bütün işini bir tarafa bırakmışta,onu yaratmaya harcamış bütün zamanını...Henüz 8 yaşındaydım ve o ana kadar gerçek aşkı hiç hissetmemiştim.Kalktı ve yerini bana verdi.Lanet olsun!Sanırım centilmenlik ölmemiş!...Blair bizi tanıştırmıştı ve o gün ilk kez Audrey Hepburn'ün filmlerinden zevk almıştım.

Bi dakika?!Hayallere daldım.Eğer telefonumu saat 21:00'a kadar bulamazsam,Nate bana mesaj atıcak ve ben cevap yollayamicam!Hemen bul Flea bul!Dur dur.Bana sakın!...Seni elime bir geçirirsem!Pislik!!!

Hızla merdivenler koşmuştum ki anında durdum.

-Bugünlerde çok sinirimi bozuyor.

-Yapma Dennis o daha çocuk!

-Biliyorsun.Eğer bir kez daha kriz geçirirsem ölüm riskim var.Gittikçe ergenlik çağına giren bir genç kızın sorunları...Kriz geçirmem an meselesi,Richard.

-Sana da hak vermemek elde değil ama...

-Tıpkı annesi gibi.Görüntüsü aynen o.Zaten beni de krize sürükleyen bu değil mi?

-Demek ki başka çare yok.LiLy'yi aradın mı?

-Aslında o LiLy'nin yanında sadece bir fahişe olabilir.

-Eee, kim de kalacak?

Sanırım Damon'ın sesiydi.

-Bizde kalabilir.

Babam güldü.

-Asılnda güzel fikir.Bak bu beni mutlu eder.Sizi çocukluğumdan beri tanımasam inan bunları söylemezdim.Yalnız...

Stefan:

-Siz meraklanmayın onu Damon'a karşı mine çiçeğiyle donatırım.

Damon 18 yaşındaydı,babamsa 51...

Babam onu çocukluğundan beri nasıl tanıyabilirdi?Ya ben, bahsettikleri kişi ben miydim?

-Sizi temin ediyorumki ölene kadar onu korumaya ant içiyorum.

-Umarım Damon, umarım.Manhattan buraya uzak,gelmişken onu da götür.

-Bu benim için çok kolay olur.

-Ama bu senin için son akla girme olsun.Eğer Flea'nın aklına ikinci kez girersen...

-Girmem Dennis.