Sebastian's POV
(Sa may kalye)
(Phone Calling) '' dad! sumagot ka'', *tot tot tot* '' Oh come on! I have a serious problem here!'' *tot tot tot*.
'' Problem Seb?'' tanong ng isang pamilyar na boses, '' ikaw na naman! kung may gusto ka sakin sabihin mo na kaagad! stalker ka no? ''. tanong ko sa kanya.
'' hm? di ah! nagtanong lang ako kasi feeling ko di ka okay''. sagot niya sakin.
'' Uy! Barbara hapon na! umuwi ka na! Seb? sabay ka na sakin'' wika pa ni Connor.
'' hmm? '' kumunot ang noo ni Barbara at umalis.
'' Why do you want to help me? alam mo! isa ka pa! wag ka ngang feeling close! ''. sambit ko kay Connor.
'' Ehh ano bang option mo? maglakad papauwi sa inyo? ehh di mo nga alam ang daan pabalik eh? Seb! alam ko na nahulog yong wallet mo kaninang araw, *beep beep* '' uy andoon na pala yong sasakyan, tara na ''Inilagbayan ko sya patungo sa sasakyan.
Habang tumakbo ang sasakyan, walang sinasabing salita si Sebastian, umiwas lang siya ng tingin at kinagat ang labi.
'' Hoy! alam mo Seb! kahit masungit ka? I'd be the first person to become your friend in San Isidro National High School''. sabi niya sakin.
Tumingin ako sa kanya at bumuntong hininga, '' don't worry bukas ilelebre kita'' pangbawi ko sana sa kanya.
'' no need, pero sana lang magbago ka, stop being so stubborn'' mapang-uyam na sabi sakin ni Connor.
'' Buti ka pa, dad just gave up on me'' Napayuko na lamang ako.
'' no! your dad didn't gave up on you, he helped you learn something, being responsible, etc. and hope you'll achieve it soon to show it to your dad that you've really changed, diba sinabihan ka nya na kapag ma-achieve mo na ang kung ano ang gusto niyang mangyari para sayo, ibabalik ka nya sa OLPA? '' nginitian niya ako.
'' but how can I achieve it! ang hirap kaya mag-adjust from private to public? like damn''. nakasimangot na lamang ako.
'' Well! if you really want to go back to OLPA so badly? i'm willing to help you survive''. boluntaryong sabi ni Connor.
'' Well! you're home Seb! see ya tomorrow!'' paalam niya sakin.
Sa pagbaba ko sa kotse, nagtaka ako, my rival? making friends with me? siguro balak niya talaga akong patumbahin''. Sa tingin ko lang.
'' Son! ba't natagalan ka sa pag-uwi? '' galit na tanong ni Dad.
'' buti alam mo dad'' nilagpasan ko lang sya at nagmamadaling pumasok sa loob ng gate.
'' Bastos ka talagang bata ka!'' sigaw pa niya.
Shenna's POV
'' Oo dito sa mundo, marami ngang naninirahang tao
ngunit di naman lahat ay totoo
mas mabuting maingat tayo
para mapalayo tayo sa gulo ''.
Habang naglakad ako papauwi, hindi ko alam na sinusundan pala ako nitong si Sophia, niyakap niya ako ng mahigpit at hinalikan ang aking pisngi, ''bess sorry talaga kanina'' tumulo ang luha ni Sophia. '' Luhh wag ka nga iiyak? baka mapaiyak mo rin ako ehh'' My eyes are being watery, '' wala lang yon, pinatawad naman kita ehh, we're best friends'' I smiled.
Maya-maya, nagkatuwaan na kami ni Sophia habang naglalakad nang may nakasalubong kaming babae, medyo wavy hair, maputi, chinita , at tsaka sakto lang yong height pero infairness ganda nya ahh. Nakaramdam siya ng pag-aalala at sinusubukan niyang tawagan ang isang tao, kaso hindi sumagot, nang nalagpasan na namin sya, narinig ko na may sinasabi siyang ''Raffy''. Nagulat ako at tumingin sa likuran niya, sino kaya sya? at sino kayang Raffy ang tinutukoy nya.
Ipinikit ko ang aking mga mata at bumuntong hininga, '' stop overthinking girl'' sabi ko saking sarili.
'' hey? something bothering you again Shenna?'' mausisang tanong ni Sophia.
'' wala wala! magpatuloy na tayo sa paglalakad para makauwi tayo ng maaga, may gagawin pa tayong painting/ drawing sa bahay. Ano kaya idra-draw ko? napaisip ako ng malalim.Dahil sa part na walang papasok na ideya saking isipan, napailing nalang ako at tumingin kay Sophia, '' ikaw nakapili ka na ba ng iski-sketch mo?'' seryosong tanong ko.
'' ako? I've been thinking about a nature concept, may dagat tapos may tulay , parang yon lang talaga yong naisip ko''. wika ni Sophia. '' Saang lugar ba yang tinutukoy mo?'' follow up question ko. '' boardwalk! '' sabay tawa, '' Shen? naalala mo pa ba yong time na pumunta tayo don ng magkasama? hulaan mo anong nangyari sayo doon?''.
'' Muntik na akong madapa😅 buti nalang nahawakan ako ng isang poging lalaki at sinabihan pa nga akong mag-ingat raw'' patuloy kong pag-iisip sa mga pangyayari, '' nahihiya nga ako dun ehh kasi di ko nakita yong bote ng coke sa dinadaanan ko'' napakamot na lang ako sa ulo , '' teka?'' diba ... yong lalaking yon?'' ngumiti si Sophia sakin, '' magkamukha siya ni?'' Nagulat na naman ako nang nalaman kong si Raffy pala yong sumalo sakin.
'' si Raffy pala yon?di ko namalayan girl ahh'' sabi ko kay Sophia.
'' Malapit na ako sa bahay best, paalam na! see you tomorrow'' Sophia waved at me .
Pagdating ko sa bahay, nagmamadali akong pumunta sa kwarto ko, nagbihis at umupo sa upuan at nagsimula na akong mag-isip sa kung ano ang guguhitin kong lugar.
'' falls! na may raft , may lovers! '' napasigaw ako sa saya dahil nakaisip na ako ng ideya, nagsimula na akong gumuhit at kukulayan ko rin to agad pagkatapos. It took me one and a half hour to finish coloring it, pagkatapos ko tong nagawa, tamang chill ko lang nang tumawag tong si Barbara.
'' Best? patulong naman o! wala akong maisip! pwede ikaw nalang magdraw?'' utos niya sakin.
'' hala! kakatapos ko lang best tapos okay sana kung may extra illustration board pa ako dito kaso... naubos na rin ehh'' pagtanggi ko sa kanya pero hindi ako nagsinungaleng ahh.
'' ayann! ayan! kaya nga magpatulong ako sana sayo kasi di ako magaling gumuhit diba! selfish mo!'' *call ended*
'' Hayst, Barbara talaga *tampal-noo* paano lalabas pa ako sa bahay ehh alas otso na ng gabi tapos di pa nga ako kumain, I'm not selfish and besides, di ko responsibility na ako pa magpr0-provide sa kanya, kapal lang ng mukha, kung sana di sya magaling gumuhit bakit nag-enroll pa sya sa kinaroroonan ko? hayst'' .
Di muna ako bumaba para kumain dahil naiistress ako kay Barbara, nang binuksan ko yong phone ko, biglang may lumabas na notification na '' Raffy just accepted your friend request'' . '' Halaa!!'' nagugulat na naman ako, napalukso ako sa tuwa at kumuha ng unan at tinakip ko ito sa bibig ko, para di nila marinig sa baba na sumigaw ako dahil sa kilig I mean, he just accepted my friend request, OMG!.
'' This is the best night ever!! this is not a bad day after all'' sabi ko saking sarili.
A'N: Sorry sa late update Zyrenians busy lang talaga.
P.S: Abangan nyo ang susunod na episode sa ''HOY CRUSH! CRUSHBACK!'' sa susunod kong UD☺️
BINABASA MO ANG
HOY CRUSH! CRUSHBACK!
Fanfiction- Do you really believe in true love waits? ehh paano kapag mahanap mo na? sigurado ka ba na sya na talaga? or... kayo'y pinagtagpo lang. Alam natin sa ating mga sarili na nakakabaliw ang pag-ibig, handa kang masaktan, magpakatanga , magpabu...
