𝖅𝖜𝖊𝖎𝖘𝖆𝖒𝖐𝖊𝖎𝖙-🅣🅚

Teil Zehn

Selammmm pofuduklarımmm....

Nasılsınız beni özlediniz mii?
Ben sizi kocamannnn özledim 😘

•

Taehyungla konuştuktan sonra işlerimi çabucak halletmiştim, hediyemi bir kaç hafta öncesinden ayarlamış, hazır olduğuna dair bir telefon geldiğinde teslim almaya gitmiştim. Şu an ise rüzgar tutamlarımı tatlı bir şekilde savururken, güzel hyungumun evinin kapısında yanıma gelmesini bekliyordum.

Şu sıralar gerçekten normal davranmıyordum, sürekli onun kucağında, yatağında olduğum masum(!) rüyalar görüyordum.
Sanırım ona kendimi çok fazla kaptırmıştım. Abimin arkadaşı olması beni rahatsız etmiyordu, ilk zamanlarda korkuyordum fakat taehyung abimin önünde elimden tutup beni arabasına götürdüğünde korkumu aşmama yardımcı olmuştu, bir diğer yardımcı etken çılgın abimin gık diyememesiydi tabii ki.

Taehyungun yapısı bana her zaman sert gelirdi, asla gülmez, kısa cevaplar verir, bir insanla 2 saniyeden fazla göz göze gelmez, yakın temaslardan hoşlanmaz, espiriden nefret eder, ailesiyle ilgili kimse bir şey bilmez, en önemlisi köpekleri hakkında korkunç konuşulmasından hiç hoşlanmazdı. Fakat bana gelince yumuşak görünmeye, gülümsemeye ve beni güldürmeye çalıştığını görebiliyordum. Bana gerçekten değer verdiğini hissedebiliyordum çünkü o gerçekten kolay birisi değildi.

Bir kaç dakikalık bekleyişin ardından beni derin düşüncelerimden sıyıran kapıdan çıkan kişiydi, üzerine giydiği simsiyah o güzel bacaklarını saran dar kotu, resmen 'ben pahalıyım' diye bağıran siyah boğazlı kazağı, ve siyahlarına eşlik eden kabanıyla tıpkı bir tanrı gibiydi, siyahların tanrısı Kim Taehyung. Bu çok fazlaydı, kendine bakan birisiydi ama bu gerçekten fazlaydı. Onu bu şekilde götürürsem yemin ederim elimden yağ gibi kayacağını biliyordum. Yanıma yaklaştıkça bayılacak gibi oluyordum tanrı aşkına çocuk sadece yürüyordu ama şu an kendimden geçecektim. Çok sadedeyim, önünde gerçekten çok sade kalmıştım. Açık mavi çizgili bir gömlek ve buz mavisi koy pantolon giymiştim, sanki parti onun arkadaşınındı ve o beni davet etmiş gibiydi, rezildim gerçekten.

Yanıma geldiğinde gülümseyerek suratıma bakıyor, neden karşılık vermediğimi çözmeye çalışıyordu. Biçimli kaşlarını kaldırıp indirirken ne kadar yakışıklı olduğunun farkında mıydı? Bu işten sıkılmaya başlıyordum gerçekten. Ben buga girmiş gibi suratına bön bön bakmaya devam ederken, elini çeneme yaklaştırdı, daha çok heyecanlanmıştım çünkü öpeceğini sanmıştım, ama taehyung sadece benim açık ağzımı nazikçe kapattı ve aramızda ki sessizliği bozan cümleyi kurdu, "biraz daha ağzın açık kalsaydı dayanamayıp öpecektim." Ciddi misin? Öpme diyen kim? İç sesimi susturup kendime geldiğimde gülümsedim, "jeongguk, az önce başka bir alemi ziyaret etmiş gibiydin, bir sorun mu var bebeğim?" Ne sorunu bebeğim ne olabilir ki, alt tarafı karşımda sen varsın hah. "Şey hayır bebeğim yok." Diyivermiştim, taehyung kısa bir süre durmuş sonra kahkaha atmıştı. Yüzüne bakmış tatlı bir şekilde sinirlenip kaşlarımı çatmış, "ne" demiştim. "jeongguk tanrım bana bebeğim dedin" hala gülüyordu, dayanamayıp ben de gülmeye başlamıştım, "evet bu biraz garip oldu tamam gülme artık ya" dediğimde yavaşça yanağıma bir öpücük kondurmuş, kulağıma fısıldamıştı, "bana istediğin şekilde seslenebilirsin güzelim."

▪️

Kısa süren araba yolculuğundan sonra, sonunda partinin olacağı eve varmıştık. Jimin burayı kiralamıştı, bütün sene para biriktirmiş hatta çalışmaya bile kalkmıştı fakat fazla abarttığını söyleyerek onu kendine getirmiştim. Böyle şeylere çok önem verirdi, hatta yarın öbür sene kutlayacağı doğum gününü planlamaya başlayacağından emindim. Karakterlerimiz fazlasıyla zıttı o ev kiralayıp doğum günü kutlardı ben ise sadece hatırlayıp tebrik etmeleri yeter diye düşünürdüm, abartı şeylerden nefret ederim. Kendi kendime düşünürken taehyungun sesini duydum, ''biraz abartmamış mı sence de? Tanrım sadece bir doğum günü olduğuna emin misin? Bana evleniyormuş gibi geldi.'' ufak bir kahkaha attım şaşkın suratı çok tatlıydı, ''ımm jimini tanıdığında inan bana garip gelmeyecek.'' O da gülmüştü, ama hala neden böyle olduğunu sorguladığına emindim..