Room number 13

Justin

Cole bana Taylorı bana şans vermeye ikna ettiğini söylemişti. Bu habere gerçekten çok mutluydum, fakat Selenanın ağlayarak koridorda koşması her şeyi değişti. Sanırım kendisi de nereye koştuğunun farkında değildi, çok kötü gözüküyordu. 2 tane kız, sanırım Taylor ve Selenanın oda arkadaşları Selenanı yakadılar ve ne olduğunu öğrenmeye çalışıyorlardı. Dylan hepimizden önce kardeşinin yanına ilerledi, arkasıyla da ben ve Cole gittik.

Dylan:"Neler oluyor burda? Selena neden ağlıyorsun?
Kızlardan biri:"Sen onun abisiydin galiba
Dylan:"Evet de sen kimsin
O kız:"Ben Camila. Yanımdaki ablam Ariana. Tanışmak için güzel bir zaman değil, ondan direkt konuya geçiyorum. Eğer Selenaya ne olduğunu biliyorsanız söyleyin, çünkü biz bir kelime dahi alamadık.
Ben:"Hiç birimizin bir şeyden haberi yok, sabahtan erkekler beraberiz. Bu soruyu asıl size sormamız gerekmiyor mu?
Ari:"Hey zeki çocuk, bakıyorum akıl fışkırıyorsun da, şu soruyu Selenaya sorma düşüncesi de kafandan geçsin bari.
Cole:"Kavga etmeyin lan kız ağlıyor siz boş yapıyorsunuz
Dylan:"Selena, değerlim, kim sana ne yaptı? Söyle, yemin ederim o kişiyi yaşatmam.
Selena:"Bitti..
Ben:"Ne bitti?
Selena:"Taylorla olan arkadaşlığımız

Selenanın son cümlesinden sonra hepimiz birlikte "ne" dedik. Dylan şoktan donmuş gibiydi, sanki kardeşinin dediği cümleye inanmıyor gibiydi. Taylorın benim yüzümden en yakın arkadaşından vazgeçeceğini hiç düşünmezdim, o bunu asla yapmazdı. Kendimi suçlu hissediyordum, benim yüzümden bunlar yaşanmamalıydı.

Ben:"Selena, Taylora asla bana yaklaşmayacağını söyle, bir daha benimle ilgili konuşmayın. Benim yüzümden arkadaşlığınız bozulmamalı
Selena:"Taylor beni görmek dahi istemediğini söyledi. Beni değil de babasını seçti!
Ben:"Ne? Babam ne alaka?

Tam bu an Taylor ve babam birlikte Elizabeth Smith'in odasına doğru ilerlediler. Hepimiz şaşkınlıkla onlara bakıyorduk. Taylor'ın yüzünde hiç bir duygu belirtisi yoktu, aynı babamda olduğu gibi. Taylor bize taraf saniyeliğine baktı ve hemen sonra kafasını çevirdi. İkisi de Elizabeth'in odasına girdiler. Taylor bir şey mi yaptı? Babamı üniversiteye kadar getirecek ne yaşandı? Neler oluyor?

Yarım saatlik konuşma ardından babam ve Taylor odadan çıktı. Taylorın yüzünde ufak bir gülümseme vardı, fakat bu gülümseme hiç de mutluluk gülümsemesine benzemiyordu. Ben düşünmeden onlara taraf ilerledim.

Ben:"Baba, sen burda ne arıyorsun?
Babam:"Sana da selam, Justin. Sana terbiye dersini yeteri kadar verdiğimi sanıyordum, yanılmış olduğumu mu söylemeye çalışıyorsun?
Ben:"Özür dilerim, sadece seni burda göreceğimi hiç düşünmemiştim.
Babam:"Kızım için burdayım, ufak bir işimiz vardı onu halletmeye geldim.
Ben:"Ne iş? Bir şey mi oldu?
Taylor:"Bir şey olduğunu nerden çıkardın? Ayrıca bu konu ben ve babam arasında, sen neden karışıyorsun?
Ben:"Sen benim kardeşimsin, ben senin için endişeleniyorum!
Taylor:"Bu yıllar içinde kardeşin olduğumu mu hatırladın? Hayırdır?
Ben:"Bugün sanırım herkes beklenmedik kişilerin hayatındaki rolünü hatırlıyor, mesela örnek olarak karşımda duran manzaranı, yani seni ve babamı örnek verebilirim
Babam:"Bebek kavgalarını kendinize saklayın
Ben:"Soruma cevap almadan ikinizi de salmayacağımı biliyorsunuz
Babam:"Taylor yaşadığı odadan rahatsızdı. O yüzden 13 numaralı odanı sırf kızımın yaşaması için ayarladım. Taylor artık o odada yalnız yaşayacak. Gördüğün gibi pek de büyük bir olay değil, boş endişe yapmana gerek yok
Ben:"Ne? O odada arkadaşlarıyla kalıyordu ama. Rahatsız eden şey de ne?
Babam:"Sana detaylı anlatmak zorunda değiliz, Justin. Sana kaç kez dedim boş boş işlerle uğraşma diye. Ben de nedenini bilmiyorum, fakat kızımın onun bu üniversitede rahat bir konumda olması gerektiğini düşündüm, önemli olan onun eğitimi. Siz benim çocuklarımsınız, Swift soyadını taşıdığınız sürece elinizde olanı kullanıp istediğiniz yerlere gelebilirsiniz. Tabi beni utandıracak her hangi bir şey yapmamak da ayrı bir şart. Senin kardeşin bugün bayan Smith'in odasında bir Swift olduğunu kanıtlayacak çok güzel bir konuşma yaptı, aynı şeyi senden de bekliyorum, Justin.
Ben:"Sanki kızınla gurur duyuyormuş gibi konuşuyorsun
Babam:"Evet, senden farklı olarak onunla gurur duyuyorum