Panimula

27 1 0
                                    

The warm breeze of wind embracing my skin as I enter my new University sent shiver down my spine. Hindi ko alam, kaba at pangungulila ang ang dala dala ko nang araw na iyon ngunit hindi ako nag pa-apekto ng sobra. Marami naman akong kakilala dito at isa pa wala naman sigurong mag tatangkang manggago sakin.

Nilibot ko ang paningin dahil sa napansin kong sa lumipas na taon, nag bago pala talaga 'tong pinaka main campus. Naalala ko'y blue at yellow pa ito na may pagka-jejemon naman talaga pero ngayon white at brown na, medyo nagka taste ang may-ari nito ah.

Kung hindi lang siguro kailangan pumunta dito sa probinsya ay di na ko mahihirapan makipag halubilo sa mga probinsyana. I miss how manila feels, i love how the buildings were established especially when night comes and how the city lights complimented with it. Kaso yun nga lang nagka-problema sa pag destino ng mga magulang ko dito kaya dapat na bitbit ang buong pamilya.

Both of my parents are part of Philipphine National Police, together with my Kuya we always go to different locations and adapt everything just to fit ourselves. Palagi nila kaming kasamang lumilipat kapag napupunta sila sa kung saan saan. Ang pinaka matagal nga lang na napag stay-an namin ay sa Manila kung kaya sanay na sanay na ako don na ngayon nahihirapan akong mag adjust.

Swerte nga at yung probinsyang nilipatan namin ay probinsya ng mga magulang ko kaya may mga kilala na rin ako pero hindi ko gaano ka-close pero at least mayroon. Huling punta ko pa siguro dito batang bata pa ako, elementary to be exact.

Pumunta muna ako ng registrar para mag check anong classroom ang pupuntahan. I am currently in my Senior High School life, Naabutan ako ng K-12 kaya kahit 17 na ko, Grade 11 lang ako. Though i think it'll benefit naman us in the future purposes it's just that mostly of the reason why we are bashing it is that not all families afford financial support and have the privilege to send their children into another 2 years in High School and also the time that we are supposed in college will be spent in another high school years but yeah, stay positive.

Nang makarating ako sa registrar ay sinabi ko na transferee lang ako and nag tanong na rin kung saan ang classroom ko. Ginuide nya naman ako na may assembly pa raw tuwing umaga but then the recess, lunch and dismissal haven't. Sinamahan ako pumunta sa assembly and tinuro ang pila na dapat kong puntahan dahil yun yung strand na kinuha ko which is ABM that's more on business and management for all those who don't know.

I dont usually care about people stares at me frequently but for some reason, Hindi ko alam kung mahihiya ba ko kasi halos lahat ng Senior High School student ay nakatingin sakin at nag bubulungan. Hindi sa pag mamayabang but my features are kinda bold. Hindi ako katulad ng typical girls that's so soft and angelic. I'm more on dark and fiercer. I have a thick brows, dark eyes, even my nose is on fleek as well as my cheek bones. The only thing that's girl part of mine are my skin color's like porcelain and slim body. My personality says a lot about too. Hindi rin naman ako girly sa kahit anong bagay since i was raised by police officers, i needed to be stronger and mature looking, even my Kuya has also this aura.

Hindi siguro sila sanay na may bagong lipat and bago sa mata kaya ganon makatingin... But i still manage to go into my line and starts the morning prayer.

In my former school we dont do assembly, in classroom we do our prayers kaya bago rin sakin na nag dadasal sabay sabay kasama ang mga schoolmates sa napaka laking gym na 'to.

Since the prayers are not familiar in me, I took a glance in every person that can be reach by my eyes. Bawat section tinignan ko kung may kakilala ba ko ganon o kaya naman baka may pwedeng maging kaibigan. Sa mga kaklase ko hindi ko pa rin sure kasi nginingitian naman nila ako pero tipid lang. I also saw familiar faces, yung mga friends ko dati na nakakalaro ko lang pag umuuwi kami rito but they grew up real hard ah. Nga naman, puberty hits.

As i was busy looking around, nahagip ng paningin ko ang isang nerdy guy sa di kalayuang parte ng gym.

I must say he's not Grade 11 because unang una, nasa kabila sya ang pangalawa he looks manly kahit naka uniform lang din naman sya katulad ng iba.

Kahit di gaano kalapit, I focused on his facial features. Hindi sya katulad ng ibang lalaki na mature, tinutubuan ng hair sa mukha though para syang nag sh-shave that it reveals some of his veins in his jaw and how naturally red in his cheeks since maputi sya. Ang cute rin ng ilong nyang maliit and his lips na sobrang perfect form and damn the eyes, halo ang pagkaka bilog at singkit nito sinabayan pa ng maitim at mahabang pilikmata.

I've never seen a guy na sobrang soft ang face na hindi halatang matanda na. Para s'yang baby boy pa talaga dahil kung wala yung salamin nya mag mumukha syang Junior High. 

"Miss Monteyola, are you spacing out?" Nagulat ako sa biglaang pag sita sakin. I didnt knew that I was staring the whole time kaya napansin na nila. Umiling lang ako at nag sorry. Bumalik na rin sya sa harap para mag instruct na pumunta na kami sa classroom.

At syempre sinulyapan ko pa rin ng tingin si soft guy dahil hindi na mawala sa isip ko ang itsura nya. When my prof's busy demonstrating what we need to do, halos magka mini heart attack ako nang mahuli nya akong nakatitig sa kanya the whole time.

Hindi rin naman ganon katagal ang tingin nya but suddenly after looking away he smirk! Fuck! Nakakahiya. What was that?!

Burning Flames Where stories live. Discover now