Chapter 3

3 0 0
                                    

Inis

Iritado ako mag hapon kung kaya't pati sa bahay nadala ko ang hiya at inis na nararamdaman ko sa school. I knew manipulating other people isn't a good thing pero damn... the way he delivered every words he just said was a big slap to my system.

Maaga akong nakauwi kaya naman nag libot libot muna ako dito sa karatig bayan saamin. Ilocos Norte was known for being a tourist destination, home to incredible sand dunes. A massive stretch of coastline full of sandy hills will make you feel like you have not just left the Philippines but this world kaya naman mapa-pilipino at mga banyaga man ay binabalik balikan ang lugar na to dahil na rin sa angking ganda.

As far as I can remember, the Spanish style of other city here specifically Vigan is preserved and the built of every houses were still the same even decades were passed. Sa tingin ko malaking factor ito kung kaya naman patuloy na namamayagpag ang ganda nito kaysa sa ibang lugar.

My family is  located at the capital of Ilocos which is Laoag City, maraming businesses ang sikat din dito sa lugar namin that's why mostly of my classmates are heiress of their land. Unang una is agriculture, maganda ang lupa kung kaya naman maganda rin ang tubo ng palay at mais kaya pangunahing hanap buhay ng mga normal na tao ay pagsasaka. Ang alam ko crafts and cattles are also source of their everyday living.

As for my family, we are not into business. Ang pangunahing  hanap buhay ng magulang ko ay pag pupulis talaga. Katulad nga ng sabi ko, kung saan saan kami napapadpad na lugar dahil kada madedestino sila kasama kami ni kuya. Yung mga lolo't lola ko dito sa Ilocos ang into farming pero we barely see them kaya wala akong alam masyado.

Dahil napa aga ang uwi ko ngayon, gusto ko sana mag libot libot man lang dito. Simula nung lumipat kami ay hindi ko pa naiikot tong lugar namin kaya napag desisyon kong mag gala.

Kuya Leandro's busy with his plates. Engineering sya, ahead sakin ng 2 years. He's in his 1st year college while me Grade 11 pa nga lang pero we are in the same school which is the Mariano Marcos State University. Hindi rin naman kami ganon nagkikita kaya hindi rin kami gaano nakakapag usap. Kahit dito sa bahay. Even before naman sa Manila ganon.

"Where you going?" Tanong nya nang makita akong kukunin ang susi ng sasakyan.

"Stroll. Wala kasi ako magawa..." paliwanag ko at nag ayos muna ng sarili sa salamin. Alam nyo na, kailangan kapag lalabas disente pa rin naman tignan.

"Make sure you come back before Mom and Dad arrive. Ingat ka. Tanga ka pa naman..." singhal nya na inirapan ko lang. Nakakainis yung mga ganong paalala. I knew it naman, no need to mention!

Anyway I just left Hanalei Heights, our subdivision and decided to go Burgos for its famous Kapurpurawan rock formation. I'm not into beach but for this moment I feel that i wanted to unwind from the things that's happening. You know hindi ganon kadali mag adjust sa lugar. Time and effort are needed for me to fit in kasi ako yung bago kaya dapat ako yung mag seek ng kaalaman about the place.

Habang nag ddrive ay bumili muna ako sa convenient store ng pwedeng madalang pagkain dahil baka magutom ako at wala akong mabilhan dun. Hindi pa naman ako familiar sa lugar kaya nag waze lang ako papunta.

The cold breeze that come from the waves sent shiver down my spine. Yung tunog ng bawat pag hampas nito sa mga bato ay sadya namang nakaka relax sa pandinig. Even the saltiness smell of the sea makes my heart at ease. At least diba for the first time in a while, I feel calm.

I miss my friends in Manila. Masaya yung ganito kapag may kasama pero siguro ngayon ako nalang muna since di ko naman talaga sobrang close pa sila Lily. May mga stall din dito na nag titinda ng mga gulay at isda. Siguro near the beach lang din nila yun kinukuha.

My friends in my former school were few and bad influence. Stella, Ivy, Cassandra, and Stephany are the truest yet like Audrey's gang sinasama ako sa kung ano anong kalokohan kaya kung ano ano ring gimik ang trip ko. Alam ko naman na dipende sakin kung papadala ko pero hello? Ang hirap kaya tumanggi sa kaibigan lalo na they're good as hell naman as a person. It's just the habits.

Well going to know pa naman ako kila Lily and Audrey pero sa tingin ko we all would click kasi dun na rin naman ako nasanay. Limitations nalang din sa sarili ko and swerte ko pa nga may gustong makipag kaibigan saakin agad.

While reminiscing and sitting in the cream white and streamlined limestone formation na I think were built because of the different oceanic forces, nagulat ako nang makita ko si Marcus in one of the stalls selling fish. Nag bebenta sya habang ang kasama nya naman na I think Nanay nya ay nasa likod at nag hihiwa.

So that's their business? Nangingisda rin kaya sya? Malapit lang ba dito yung bahay nila? Am I right that that's her Mom? Kasi may resemblance sya ni Marcus. Yung mata at ilong mukhang galing sa kanya. Siguro the other were from his Dad.

I cant help but be curious pero nang maalala ko ang inis ko sa kanya ay isinantabi ko ito. Oo nga pala, may kasalanan pa sakin to. Pinahiya nya nga lang pala ako kanina sa cafeteria.

Akala ko pa naman ma eenjoy ko ang magandang view dito pero panira dahil nakita ko sya. Nakakabadtrip dahil akala ko naman napaka bait nya because of his angelic face turns out that's just a bluff! Hah! Sayang naman, ang pangit ng ugali.

I got his point pero hindi nya naman kailangan ipamukha sakin yung kasakiman ko at iparinig pa sa iba unless he wanted that to happen! Never in my life someone humiliated me that way kaya hindi ko pa rin makalimutan.

Staring at him selling fish, Some thing popped up in my mind. Kailangan kong makabawi. Nakakainis. Hindi pwedeng apak apakan nya lang ako ng ganon dahil sa hindi nya gusto ang ginagawa ko. Just wait for me, young man. I'll get you in my arms through my charms.

Burning Flames Where stories live. Discover now