Hayırlar Ola / BxB Texting ✔️

36.

-Annenler gelmeyecek mi?

Çağrı bana bakmayarak kitapları hazırlamaya devam etmeye başladı.

Mutfakta bildiğiniz Çağrı ile pizza hazırlamıştık ve ellerimiz bir kaç kere  birbirine değmişti. O takılmasa bile ben hala o anların etkisindeyim.

Odaya girdiğimizde Çağrı'nın yatağına kurulmuştum.

Rüzgar' ın yatağına bakmamaya çalışarak çağrı'yı kesmeye başladım.

-Annemler bugün gelmeyecekler tanışma yıl dönümleri.

Bana bakıp gülümsemesi ile ben de dudaklarına bakıp tebessüm ettim.

Evini ya da odasını inceleme fırsatım olmamıştı, çünkü incelenecek daha güzel bir şeyim vardı.

Dudakları pembe ve dolgundu...

Aklıma Rüzgar'ın dedikleri gelince iç çekip  kafamı pencereye  çevirip  dışarıyı izlemeye  başladım.

-Sevindim... Pekala, Rüzgar gelecek mi? Gelecekse gideyim ben. O muşmula suratlı sevgilini görmek istemiyorum.

Gülmeye başladığında sinirle kaşlarımı çattım.  Komik bir şey dememiştim.

-Gelmeyecek merak etme. Ders çalıştıktan sonra  Atlas'ın yanına gidecekti, büyük ihtimalle orada kalacak.

-Çağrı, emin ol ondan sonra bana söyle. Ara şimdi öğren, yoksa gidiyorum. Pizzayı da beraber yersiniz.

Pes eder gibi eline telefonu aldığında çaktırmadan sırıttım.

Bakışlarımı telefonu tutan parmaklarına çevirdim. İnce  ve uzun, damarlıydı ve ben damarlı ellere kısacası  kuduruyordum.

Bu çocuk resmen hayallerimdeki adamdı. Ama ailem için bu faktörü devre dışı bırakacaktım...

Başlarda Şule cadısına nasıl inandığımı sorgulamıyor değildim. Resmen yargısız infaz yapmıştım ve yapmaya devam ediyordum. Ama elimde değildi kıskanıyordum.

"Gelmeyecekmiş" sesiyle kendime geldiğimde, sevincimi bastırmaya çalıştım.

Sonunda Rüzgarsız hava sahası oluşturmuştum. Hem de Çağrı ile baş başaydım.

-Nerede yatacağım?

Çağrı düşünürmüş gibi bana bakmaya başladığında bakışlarımı kaçırdım.

Annemden evden çıkmadan önce izin almıştım ve eve dönemezdim.

-Rüzgar'ın yatağında yatabilirsin ya da koridorun sonunda kullanmadığı odası var, orada da yatabilirsin. Eğer kalmam diyorsan misafir odası var.

-Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Siksen Rüzgar'ın odasında kalmam ayrıca misafir odasında falan da yatmam, Rüzgar'ın  oralarda da kalmıştır. Mülteci gibi size yerleşmiş zaten.

-Nerede yatacaksın o zaman?

-Yerde yatarım

-Hayatta yerde yatamazsın, annem kafamı koparır...

Omuzlarını silkip ellerimle oynamaya başladım. Şu an strese girmiştim.

Kendimi acındırmaya çalışıyordum birazda.

-Sen, benim yatağımda yat, ben Rüzgar'ın yatağında yatarım. Şimdi kalk da yemeğimizi yiyelim. Sonra da derse otururuz.

Odadan çıktığında ellerimi sessiz bir şekilde çırpıp sırıttım.

Onun kokusu ile uyuyacaktım. Bu gün anlaşılan  ölsem bile huzurla ölecektim.

******

-Sen cidden matematik özürlüsüsün Doğu. Allah Serkan'a sabır versin.

Elimi bacağıma koyup isyan eder gibi konuştuğunda içimden bir şeyler kopmuştu.

Hala, Serkan meselesinde olduğunu anladığımdaysa Açıkcası şaşırmıştım.

Çünkü Serkan hikayesi yalandı ve blöf yapıyordum. 1 aydır Çağrı ile eş olabilmek için hocaya yalvararak kudurmuştum ve şimdiyse Onu bırakıp diğer kızlara kaptırmak gibi bir niyetim yoktu.

Aslında Çağrı'ya iyilik yapmıştım. Bana teşekkür etmesi lazımdı... Çünkü hoca başta Onu Şule cadısı ile eşleştirmişti.

Kendimi feda ederek Onu Şule cadısından kurtarmıştım.

Çağrı bacağıma baskı uygulayarak daha yakınıma geldiğindeyse ağzımdan küçük çaplı bir inilti kaçmıştı.

-Beni dinliyor musun? Bir saattir burada ne anlatıyorum ben Doğu?

Elini gözümün önünde sallamasıyla bakışlarımı karşımda olan dudaklarına çevirdim.

İrademi kaybetmek istemiyordum. Ayrıca herkese böyle yakın mı ders anlatıyordu bu çocuk?

Aklıma Şule'ye böyle ders anlattığı sahneler doluşmaya başladığı zaman sinirle ayağa kalktım.

Resmen Çağrı'yı büyük bir beladan kurtarmıştım.

-Napıyorsun sen be? Otur şuraya daha dersimiz bitmedi.

-Çağrı bir dur, beynim almıyor artık. Elimi yüzümü yıkamam lazım.

Kendimi banyoya attığım zaman kapıya yaslanıp derin bir nefes aldım.

Ya, Rüzgara da bu yakınlıkta ders anlatıyorsa ne olacaktı? Gerçi onlar sevgiliydi...

Açıkcası daha fazla ihtimalleri düşünmek istemiyordum.

Onları bir an önce ayırmam lazımdı...