İDDİA

1.5

(Medya : Aybüke)

Eylül ün anlatımıyla

"Teşekkür ederim"

"Kusura bakma heyecandan sarıldım bir daha olmaz" dediğimde

"Yok sorun değil kahvaltı hazırladım gel hadi" dedi ve yataktan kalktı.

"Size de sorun çıkardım gece gece gerçekten özür dilerim"

"Off sulugöz tamam yeter"

"Aman be" dediğimde güldü.

"Bu hallerin daha iyi" dedi.

"Artık sulh ilan edelim mi" diye sordum elimi uzatarak.

O da elini uzattı ve "edelim" dedi.

Eli çok güzel. İnce uzun parmakları vardı. Noluyo be bana. Banane elin adamının ellerinden. Allah sahibine bağışlasın.

"Nerden buldun" dedim. Neyi kasdettiğimi anlamış olacakki

"Ece almış" dedi

"Derdi ne benimle"

"Bilmiyorum kıskanıyor galiba"

"Afferim bana insanlara çok güzel batmışım böyle devam" dediğimde yine güldü.

Elimi yüzümü yıkadım. Birlikte mutfağa gittik. Her şeyi hazırlamış zaten.

Çağrı içeri saçları dağınık bir şekilde girdi.

Uykulu bir sesle "Günaydın" dedi.

Arkasından Orkun geldi. Onun da saçları dağınıktı. "Gunaydin" dedi.

İkisine de gunaydin dedim. Acaba Buğra saçları dağınık nasıl görünürdü. Eğer ondan erken uyanabilirsem öğrenirim. Ama zor...

Kahvaltımızı yaptık içerde hep birlikte oturuyorduk.

Orkun birden "Ha Eylül dün seni Abin aradı 10 kere felan telefon çaldı sonra pes etti. Biz de ayıp olur diye açmadık telefonu" dedi.

"Keşke açsaydınız benim abim öyle biri değil" dedim gülerek.

"Ve dün gece için tekrar kusura bakmayın" dedim. Buğra bana ters ters baktı.

"Sorun değil dedik yaa" dedi. Odun.

"Telefonum nerde" diye sordum.

"Odada" dedi Çağrı.

Hemen odaya gittim. Telefonumu aldım.

10 cevapsiz arama Abim
35 mesaj Abim

Hemen abime mesaj attım.

Eylül : Abicimmm

Abim : Manyak nie açmıyon telefonlarını öldüm meraktan

Eylül : Küçük bir sorun yaşadık ama hallettim.

Abim : Kötü bir şey yok dimi

Eylül : Yok

Abim : Sana bir haberim var

Eylül : İyi mi kötü mü

Abim : İyi

Eylül : Buraya mı geliyorsun

Abim : Evet ama ne zaman belli değil