3.7

853 34 8
                                    

Abim gitti. Gideli 2 saat oldu. Kendimi yalnız hissediyordum. Ve giderken Buğra ya Eylül sana emanet demişti. Şimdiden onu çok özledim.

Ege olayını da hâlâ çözememiştim. Olaya daiir hiç bir ipucu yoktu. Ve sadece 2 haftam kaldı.

Annemi çok özledim..

Melisa nın anlatımıyla

Abisi gittiğinden beri Eylül çok durgun ve halsiz gorünüyordu.
Yanına oturup "Neyin var" diye sordum.

"Abim gitti annemi çok özledim" diyip ağlamaya başladı. Anne lafı edilince ben ister istemez ağlıyordum.

Aybüke de yanımıza geldi "Ya ben size kurban olurum lütfen ağlamayın" diyip ikimize de sarıldı. Bazen annem gibi davranıyordu. Aybüke yi çok seviyordum.

Eylül "Ben intihar edicem"

Aybüke "Saçmalama"

Eylül "Valla çok yoruldum. Annemi çok özledim. Dayanamıyorum ki"

"Eylül bende dayanamıyorum bende onları çok özledim ama intihar etmek sence çözüm mü" diye sordum.

Eylül "Annemin yanına gitmek istiyorum" dedi. Uzun süre aynı şeyi söyledi ve sonra kafasını dizime koyup uyudu.

"Neden böyle oldu" diye sordum hâlâ ağlarken.

Aybüke "Bazen durduk yere ağlıyor felan ama hiç böyle dememişti"

Bildirim sesi geldi. Eylül ün telefonuydu. Aybüke alıp baktı.

Bay ukala : Eylül

Siz : Eylül çok kötü

Bay ukala : Noldu

Siz : Annemi özledim intihar edicem diye tutturdu sonra da uyudu

Bay ukala : Geliyorum

Elimi Eylül ün alnına koydum.

"Aybüke ateşi var" diye bağırdım

"ciddi misin ne yapıcaz" dedi.

O sırada kapı çaldı. Aybüke kalkıp kapîya baktı. Buğra telaşla içeri girdi.

"Atesi var" dedim.

"Hastaneye götürelim" dedi ve kucağına aldı. Bizde peşinden gittik. Tolga aşağı iniyordu

"Noldu" diye sordu.

Aybüke "Eylül ateşlendi Buğra hastaneye götürüyor"

Tolga "Tam hazırlanın sizde"

Buğra mın anlatımıyla

Direktmen arabaya bindirdim. Ateşi çok fazlaydı. Yanıyor tabirine çok uygundu. Arkaya baktığımda kızlar gelmiyordu. Onları Tolga getirir.

Hemen öne geçip arabayı çalıştırdım.

***

Eylül bir odada öylece uyuyordu. Serum takmışlardı. Dokto çıkınca

"Nesi var" diye sordum

Doktor "Vücudu dirençsiz bağışıklığı çok düşük, bir konuyu kafasına çok takmış ve bünyesi kaldıramamış. Ama durumu iyi bir kaç saate uyanır" diyip gitti.

Ah be Eylül.

Bizimkiler de gelmişti

Melisa ağlayarak "Noldu iyi dimi" diye sordu.

"İyi birkaç saate uyanıcakmış" dediğimde biraz da olsa rahatlamışlardı.

****

Hepimiz odasında Eylül ün uyanmasını bekliyorduk.

Orkun "Uyandı" diye bağırınca hepimiz ona baktık.

"Kız cadı korkuttun bizi" dedi Tolga.

Aybüke "Daha iyi misin kuzum" diyince kafasını olumlu anlamda salladı.

"Bir rüya gördüm.. Ben yemyeşil bir yerde yürüyordum. Yanımda sizde vardınız. Sonra hepiniz kayboldunuz. Bağırdım bağırdım kimse duymadı. Hiçbiriniz gelmediniz. Birden bire etraf bembeyaz oldu. Annemi gördüm.. Elini tutmak istedim izin vermedi. Küçüksün şimdi olmaz dedi. Ve kayboldu. Herşey eski haline döndü ve siz geri geldiniz" dedi Eylül.

Tolga Çağrı ve Orkun anlamamışçasına bakıyorlardı. Bence artık onların da bilmesi lazım.

Eğilip "Daha iyi misin" diye sordum.

"İyiyim" dedi

"Tolga Çağrı ve Orkun un da öğrenme vakti gelmedi mi sence" dedim

"Sen söylersin"

"Peki" dedim.

***

Saat 14 gibi çıktık hastaneden. Kızları eve bırakıp yukarı çıktık.

"Bir şey olursa hemen haber verin" dediğimde ikiside onaylayıp içeri girdiler.

Bizde eve girince "Abi şimdu hepiniz rahatça bir yere oturun bir şey anlatacam" dedim. Hepsi oturdu.

"Eylül ün babası 10 yaşında onları terk etti. Annesi de Eylül 14 yaşındayken öldü. Melisa nın anne ve babası da trafik kazasında öldü Aybüke nin zaten anne ve babası ayrı" dediğimde hepsi şok olmuştu.

Orkun "Abi bu kızlar ne çekmiş be yıllarca"

Çağrı "Aynen"

"Bakın şimdi artık daha tempkinli olucaz. Kızlara daha çok sahip çıkıcaz anladınız mı"

Tolga "Tabikide"

Cağrı "Tamam"

Orkun "Benim sahip çıkacak bir kız arkadaşım yok bende yengelerime sahip çıkarım artik" dediğinde hepimiz güldük.

"Hem Eylül bana emanet" dedim.
Babası hapisten çıkmıştı. Rüzgar abi Eylül e bir şey yapmasından korkuyordu. İstemeyerek gitmişti. Ve ben ona bir söz verdim. Ne olursa olsun onu koruyacaktım.
Eylül bana emanetti.

Psikopat : Buğra bugün kafeye gitmeyi unutma

Siz : Tamam sen iyimisin

Psikopat : İyiyim her şey için teşekkür ederim

Siz : Ne demek emanet görevim

Off birde bugün kafe vardı. Neyse gidecez mecburen.

Adem abi : Bugün den sonra 1 ay boyunca ben yokum

Siz : Neden abi

Adem abi : Sağlık sorunları işte. İsterseniz bugün gelmeyin. 1 ay sonra daha düzgün gelirsiniz

Siz : Tamam abi geçmiş olsun

Adem abi : Soğol

İDDİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin