İDDİA

4.4

(2 hafta sonra)

Eylül ün anlatımıyla

Buğra ile hiç konuşmadım. Aybüke ile Emre biraz daha samimi olmuşlardı. Melisa da Çağrı ile hiç konuşmuyordu. Bugün annemin yanına gidicem. Dayanamiyorum. Nefes alamıyorum boğulacak gibi oluyorum surekli.

"Kızlar yokum ben bugün saat 7 olmadan gelirim gelmezsem de boşverin beni" dedim.

Aybüke "Annene mi gidicen"

"Evet"

Melisa "Saçma sapan konusma 7 de evde olacaksın"

"Tamam kızmayın"

Öyle biraz sohbet ettik. Saat 16 ya geliyordu. Telefonum çaldı.

Ceyda teyze arıyor

"Efendim Ceyda teyze"
-Ege sana teşekkür ediyor. Sayende kurtuldu.
"Hh sevindim"
-Neyin var senin biraz garip geliyor. Buğra da garip biraz
"İyiyim"
-Biri bir şey mi yaptı
"Buğra ile ayrıldık 2 hafta önce"
-Neden
"Benimle oyun oynamış"
-Bak ne yaptı bilmiyorum ama Buğra hiç bir kız arkadaşını benimle tanıştırmadı. Ondan bahsetmedi. Ama seni anlatırken gözünün içi parlıyordu. Seni gerçekten çok seviyordu. Yine de onun adına ozür dilerim
"Sizin özür dilemenize gerek yok"
-Peki kendine iyi bak ben onunla konuşurum
"Hiç gerek yok görüşürüz"

Kafam iyice karışmaya başladı. Ne yapıcam ben yaa offf..

Saat 5 olunca evden çıktım. Karanfil alıp mezarlığa gittim.

"Anne hayatımda ilk defa birini sevdim. Gerçekten çok sevdim. Ama.... ama o beni kandırdı. Bana yalan söyledi. Ben ona inanmıştım. Ona güvenmiştim. Ama hepsi yalanmış.. Sevgiside aşkı da yalanmış... Saçma sapan bir iddia yüzünden benimle oyun oynadı. Şimdi söyle anne ben ne yapim... Ondan vazgeçmek için ne yapmam lazım.. 2 haftadır unutmak istiyorum.. Unutmaya çalışıyorum.. Olmuyor. Sürekli aklımda. Unutamıyorum vazgeçemiyorum. Olmuyor...."

Ağlamaya başladım. Biraz daha durdum. Çok halsizdim.

Saat 7 ye gelirken kalktım ordan. Bir araba durdu önümde.

Bir adam indi. O indi. O şerefsiz indi. Kadir Çetin. Hayatımızın içine sıçan adam.

"Eylül kızım"

"Ben senin kızın değilim, ben senin hiçbir şeyin değilim"

"Kızım gerçekten çok özür dilerim. Sizi bıraktığım için çok özür dilerim"

"Neden inanim ki" dedim.

"Lütfen bana bir şans daha ver" dedi.

Cevap vermeyince devam etti.

"Tamam haklısın bana güvenmiyorsun ama 1 hafta düşün eğer kabul edersen seni Amerika ya halanın yanına götürecem kabul etmezsen bir daha gözüne görünmiycem" diyerek bana telefon numarasını verdi.

"Kararını verince ararsın" dedi ve arabaya binerek uzaklaştı.

Offff offff. Hayatım zaten boka gidiyordu. İyice mahfolmaya başladı. Ne yapıcam ben. O adama güvenmiyorum. Ama halama güvenim sonsuz. Ve Buğra dan tamamen kurtulabilirim. Eğer halama gidersem Uğur u Aybüke yi Melisa yı ve annemi bırakmak zorunda kalacam. Onları bırakamam. Ama burdan uzaklaşmaya çok ihtiyacım var.