Dag 8 - denkbeeldige vriendjes

51 6 12
                                    

Hi, Lilly. Hier mijn update van vandaag.

Ik volg de confessions van mijn universiteit en ze beginnen een beetje dark te worden. "Liefde is een illusie", "uiteindelijk ben je helemaal alleen in je leven" en "wil iemand een fuckbuddy". Ach ja, sommige dingen veranderen niet.

Zat vandaag grotendeels boven. Heel saai in mijn zooi genesteld (heb nog steeds niet mijn kamer opgeruimd). Moeder is er weer heilig van overtuigd dat ik een vriend heb en dat ik daarom zo lang boven zit. Er is namelijk niks romantischer dan te skypen om deze corona brug te bestrijden. Sowieso is skype moeilijk serieus te nemen. De verbinding die wegvalt. Die ene vriendin die alleen naar zichzelf kijkt en steeds onderkinnen maakt. De achtergrondgeluiden van een waterkoker die als Dark Vader geruis door het gesprek komt. Niet echt soepel het communiceren in deze barre tijden.

Al was ik wel even met een leuke vent aan het praten. Met andere woorden: iemand stalkte me op instagram, slid in my dm's en ik pakte gretig die aandacht. Vervolgens gooide ik maar eens goed mijn charmes in de strijd om zijn hart te overwinnen. Ja, we praten nu dus niet meer.

Maar nee nee, mijn ouders denken nog steeds dat ik een geboren flirt ben.
'Dus wie is het?' vroeg mam dan ook na het avondeten toen ik mijn neef een snapchat spelletje stuurde.
'Uh,' ik haalde mijn schouders op, 'niks boeiends.'
Maar natuurlijk laat ze het niet gaan. Nee, ze wil nu ook écht de "waarheid" horen. Vervelend genoeg werkt haar vreemde gedrag aanstekelijk en heb ik twee paar nieuwsgierige oogjes erbij.
Mijn pa doet echter alleen maar gezellig mee als er niks aan de hand is. Toen Rowan er was, ai, die arme vent werd afgekraakt. Achter zijn rug om, gelukkig (?), maar ja wel goed afgekraakt. Pap was alleen fan van de Duitser, maar iedereen was fan van de Duitser. Alleen ik was geen fan van de Duitser. Beetje jammer.

Aukje voelt zich als jonger zusje verplicht om me te irriteren, dus zij deed sowieso mee met het "welke denkbeeldige jongen heeft Moira nou weer aan de haak geslagen".

Er was een korte pauze waarin doorgrondig de connectie tussen een zombie en een verliefd persoon werd onderzocht. Net als altijd aan tafel waren de argumenten dan ook van topkwaliteit. Een verliefd persoon zweeft en een zombie is lang, dus totaal verschillende ontwerpen. Aldus Aukje, die haar kennis van Call of Duty en Disney+ heeft. Waarna mijn ouders elke keer als ik iets zeg, zombiegeluiden maken om zo dan te beargumenteren dat een zombie wel hetzelfde gedraagt als een verliefd mens. Ja die "bleh" en "ik stik in een aardappel" geluiden.

Wat een bullshit allemaal. Had weinig toe te voegen en dat is best knap. Ik kan over van alles praten. Had ik misschien ook wel moeten doen om het onderwerp te wijzigen.

'Anders app ik Lilly wel. Die zegt me wel wat er gaande is.' En serieus, ik zie het haar nog doen ook. En nog leuker? Ik zie Lilly ook de grootste onzin lullen. Dat ik nu met Jack Sparrow heb of iets dergelijks. Of nee nee, dat mijn Duitser toch the one was voor mij. Lilly pas op, ik kan jouw ouders ook wat over jou delen. Meneer "naast xtc gebeurt er niks in mijn leven" bijvoorbeeld. Ik vind het nog steeds leuk dat je voor de Asian ging. Je zoekt gewoon een mannelijke mij!

Maarja, helaas was de marteling niet voorbij.
'Wacht!' roept moedertjelief dan uit. 'Je bent terug met Rowan!'

Och, alsjeblieft! Het is alsof het echt zo moeilijk te geloven is dat ik very very much single ben. 'Je bent bijna 20,' zegt de dan. Bedankt, mama. Wist ik nog niet! Nu voel ik me beter! Er gebeurt toch gewoon echt gewoon te weinig in mijn leven op dat gebied.

Het is sowieso ergens wel sneu dat mijn ouders zulke hoge verwachtingen hebben met hun "elke week heeft ze een nieuwe". Waar dan? Hoe dan? Wie dan? Give me a break.

Maar goed. Mijn zusje maakt nu wentelteefjes als opdracht voor gym. (Ja kaakspieren trainen is tegenwoordig ook sporten). Dus ik ga zo maar verder met vreten. We doen alle work-outs wel als gezin natuurlijk.

Beetje droog hoofdstuk, Lilly. Het spijt me. En ja, ik heb gewerkt aan internationaal.

Oeh moet eigenlijk pronkend appen om een keer zijn liefdesleven te horen. Want ja, als je zelf geen verhalen hebt, dan lift je maar mee op de drama van anderen.

Coronablog (rant)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu