Ex Brother ➳ Vmin

0.0~Geri dönüş~

Brother kitabımın 2.sidir. Öncelikle o kitabı okumanızı öneririm.

-Selam Tae geri döndüm, sözünü hala tutuyor musun?

Lanet olsun! Bütün cesaretim sönen bir balon gibi yok olup gitmişti. Neden bunca yıl sonra geri dönmüştü ki? Hadi geri döndün diyelim bunca gün arasından neden annemlerin yanına geldiğim gün? Bugün için kendimi çok zorlamıştım. Cesaretimi toplamak çok uzun zaman almıştı. Tam cesaretimi topladım Jimin'in gelesi tuttu. Hayat bana bir tarafıyla gülüyor olmalı.

Jimin'e boş bakışlarımı yollayıp umursamadan elimdeki poşeti anneme uzattım.

-Daha önce misafirliğe gitmediğimden ne almam gerektiğine karar veremedim. En son bunları aldım, umarım seversin.

Annem kocaman gülümseyip bana kollarını doladığında gözlerimi yumdum ve burnumu boynuna götürüp annemin kokusunu derince içime çektim. Anne kokusunu uzun zamandır almamıştım.

Annem benden ayrıldı fakat hala kollarımdan tutuyordu.

-Tabiki severim oğlum, sonuçta sen aldın.

Annemin gözleri dolduğunda gülümseyip ellerimi yanaklarına koydum. Göz yaşları usulca yanaklarından akarken parmaklarımla göz yaşlarını sildim.

-Ağlama, neden ağlıyorsun?

Annem dolu gözleriyle güldü.

-Uzun zaman oldu seni canlı canlı görmeyeli.

İç çektim ve kafamı salladım.

-Ağlama anne, bak şuan yanındayım.

Kafasını salladı ve elinin tersiyle göz yaşlarını sildi.

-İçeriye gelsene, Jiyong içeride bizi bekliyor.

Kafamı salladığımda annem yanımdan ayrıldı ve içeri gitti. Gözlerim tekrar Jimin'le buluşunca gülümseyip yanıma geldi.

-Uzun zaman oldu değilmi?

-Benimle konuşma Jimin, sesini dahi duymak istemiyorum.

Ona omuz atarak yanından geçtim ve içeriye girdim. Gözlerim direkt Bay Park'ın gözleriyle buluştu. Bay Park'ı da sevmiyordum. Onun yanında olmamın tek sebebi annemin bu evde yaşamasıydı.

-Taehyung.

Bay Park ayağa kalkıp kollarını açtı ve bana ilerledi. Yutkundum ve birşey yapmadan bana sarılmasına izin verdim fakat ona karşılık vermedim.

-Uzun zaman oldu oğlum, çok özledik seni.

İçimdeki göz devirmek isteyen yanımı zorla susturdum.

-Hm hm, bende.

-Gel otur.

Beni kolumdan çekiştirip koltukta yanına oturttu. Jimin de içeriye girdi ve karşıdaki koltuğa oturdu. Gözlerini ayırmadan bana bakarken bıkkınca gözlerimi ondan çektim.

Hala onu sevdiğimi düşünerek aptallık ediyordu. Bunca yıl onu unutmak için çabalamıştım ve başarmıştım da. Artık onu sevmiyordum.

-Okulun nasıl? Ne okuyordun?

-Rehber öğretmenliği okuyorum.

Kafasını salladı ve Jimin'i gösterdi.

-Jimin de diyetisyenlik okuyor.

İç çektim ve direkt Jimin'in gözlerine baktım.

-Neden geri döndü ki? Yurt dışında eğitim daha iyi diye biliyorum. Keşke orada okumaya devam etseydi.