Ex Brother ➳ Vmin

1.0~Unutmak~

Eve geldiğimde sarhoş olmaya başlamıştım bile. Zili çalıp baş ağrımı hafifletmek adına gözlerimi yumdum. Kapıyı Kook açtığında şaşkınca bana bakıyordu.

-Biliyorum bu gece gelmeyeceğimi söylemiştim ama bu şekilde dışarıda kalsaydım başıma iyi şeyler geleceğini sanmıyorum.

Kook kafasını iki yana sallayıp şaşkınlığından kurtulunca kapıyı sonuna kadar açtı.

-Geç hyung, hem eve gelmen daha iyi oldu, senin için çok endişelenmiştik.

İçeri adımladım.

-Hyung Yoongi hyung-

Tökezlememle sözü yarıda kalmıştı.

-Hyung yoksa sen içtin mi?

Gözlerim oturma odasındaki Jimin'le buluşunca doğruldum. Bu sırada Kook yanıma geldi ve içtiğimi anlamak için tişörtümü kokladı.

-İçmişsin ve bu kız parfümü mü?

Sesi sonda şaşkınca çıkarken çoktan sarhoş olmuştum bile. Onu göğsünden hızla itip kendimden uzaklaştırdım.

Kook şaşkınca bana baktı. Şaşırması çok normaldi çünkü ilk kez sarhoş halime tanıklık ediyordu.

-Hyung-

Gözlerimi nefretle oturma odasındaki Jimin'e çevirdim ve seri adımlarla yanına gidip yakalarından tutup onu ayağa kaldırdım.

-Sen pislik herifin tekisin!

Kook araya girmeye çalıştığında onu tekrar sertçe geriye ittim.

-Sen karışma Kook!

Kook'un gözleri dolduğunda elimin tekiyle onu işaret ettim ve gözlerimi tekrar Jimin'e çevirdim.

-Ona ne yaptığını görüyor musun?! Onu da üzdün işte!

Kook kısık çıkan sesiyle mırıldandı.

-Beni üzen o değil, sensin hyung.

Onun dediğini umursamadan ellerimi tekrar Jimin'in yakasına koydum. Gözlerimi tekrar Jimin'in yüzüne çevirdiğimde onun da ağladığını gördüm. Onun ağlamasına karşı afalladım.

-Ne yapmamı istiyorsun Taehyung?

Sesi çok kısıktı. Ağladığından dolayı mıydı?

-Gitmemi mi istiyorsun?

Yutkundum. Bunu istiyor muydum? Onun gitmesini tekrardan kaldırabilir miydim?

Kafamı hızla iki yana salladım ve ne zaman aktığını bilmediğim göz yaşlarım yanağımdan süzülüp yere damladı.

-Tekrar gitme. Tekrar gidersen yine canımı yakmış olursun.

Jimin sinirle yakasını tuttan ellerimi ittirdi.

-O zaman ne yapayım sen söyle?! Sana seni hala sevdiğimi söylüyorum ama sen bana inanmıyorsun bile!

Sinirle dolu gözlerimi gözlerine çevirdim.

-Başka birisiyle sevgili olmuşken sana nasıl inanabilirim?!

Bu sefer o yakalarımı tuttu. Kafamı yere eğdim.

-Sana onunla hiç sevgili olmadığımı söyledim Taehyung! Asla!

İç çektim. Bana niye her seferinde yalan söylüyordu? Fotoğraflarını görmüştüm bir kere, ona nasıl inanabilirdim? Benden ona inanmamı nasıl bekleyebilirdi?

Kafamı kaldırıp gözlerine baktım. Gözleri eskisi gibi bakıyordu gözlerime. Sanki beni seviyor gibiydi ama beni sevmiyordu. Beni yine kandıracaktı.