Ex Brother ➳ Vmin

1.7~Buluşma~

Sabah zorlukla gözlerimi araladım. Benim çok uykum vardı ya, neden uyandım ki şimdi?

Elimi yan tarafa attığımda bir boşkukla karşılaşmıştım. Jimin neredeydi?

Yataktan zorla doğrulduğumda üzerimin giyinik olduğunu fark ettim. Biz dün Jimin ile sevişmemişmiydik? Neden üzerim giyinikti?

Ayaklarımı yatağın yan tarafından sarkıtıp yataktan kalktığımda arkamda hissettiğim acıyla inleyip geri yatağa oturduğumda bu daha da canımı yakmıştı. Gözlerimi yumup çarşafı sıktım ve acının biraz olsun azalmasını bekledim. Sanırım Jimin'le sevişmiştik.

Canım gerçekten çok acıyordu. Ben hangi akılla altta oldum ki? Bir daha asla altta olmam.

Gözlerimi etrafta gezdirdim. Dün en son etraf dağınıktı, Jimin toplamış olmalıydı. Beni giydiren de o olmalıydı.

Yataktan yavaşça kalktım ve odadan çıktım. Yavaş adımlarla canım acıya acıya karşıdaki lavaboya girdim ve yüzümü yıkadım. Banyo yapmak istiyordum ama canım acıyordu. Bu halde nasıl banyo yapardım?

İç çekerek banyodan çıktığımda Kook'la karşılaştım.

-Günaydın hyung.

Sırıtarak bana bakarken gözlerimi başka tarafa çevirdim.

-Hmm sana da günaydın.

Yanından geçip banyodan uzaklaştım.

-Dün günün çok güzel geçmişe benziyordu hyung.

Kafamı çevirip ona kısık gözlerimle baktım.

-Bu konuda sakın birşey söyleme.

Kook güldüğünde arkamı dönüp mutfağa ilerledim. Jimin buradaydı ve sanırım kahvaltı hazırlıyordu. Yavaş adımlarla masaya ilerledim ve yine aynı yavaşlıkla sandalyeye oturdum.

-Günaydın sevgilim~

Jimin yanıma gelip yanağımı öptüğünde göz devirdim. Gerizekalı dün canımı çok yakmıştı.

-Ne oldu? Yoksa canın mı acıyor?

Göz ucuyla ona baktığımda sırıtarak bana bakıyordu. Bu beni daha da sinirlendirmişti.

-Git Jimin ya, sanki umursuyorsun.

Jimin kıkırdayıp sandalyemin yanına çöktü.

-Umursamaz olur muyum birtanem, tabiki umursuyorum. Hatta bu yüzden kahvaltını odana getirecektim ama uyanmışsın bile.

Biraz gönlümü almayı başarmıştı. Bu tür işlerde iyiydi.

-Neyse, açım ben hadi yiyelim.

Kıkırdadı ve doğrulup yanımdaki sandalyeye oturdu. Kook'da gelip karşımdaki sandalyeye oturdu ve sırıtarak bana baktı.

-Ne bakıyorsun ya?!

Kıkırdadı ve eliyle boynumu işaret etti.

-İzler güzelmiş, yakışmış.

Göz devirdiğimde Jimin'de kıkırdadı.

-Orjinal.

İç çektim ve bakışlarımı Jimin'e çevirdim. Ben burada acı çekiyordum o hala dalga geçme derdinde.

-Komik mi? İstersen sana kendi malından tattırabilirim Jimin, hemde orjinal.

Jimin sırıttı.

-Olur bebeğim.

Göz devirdim ve sandalyemi geriye doğru itip yavaşça ayağa kalktım. Benim kreme ihtiyacım vardı.