"Jane..."
Yine ses vermedim.
"Jane... Jane! Sana diyorum! Kahretsin! Bari bir ses ver, seni küçük sıçan!"
Alt dudağımı ısırdım ve daha fazla dayanamayıp kıkırdadım. Bana böyle seslenmeye cesaret edebilen tek canlı, sevgili ablam Josie Mey'di. Kendisi benim tam zıttım olmakla birlikte, her abla gibi kardeşine hayatı zehir etmeye bayılırdı. O yüzden de ondan olabildiğince uzak durmaya özen gösterirdim. Zamanımın çoğu ondan kaçmaya çalışmakla geçerdi. Bir de şeker yemekle...
Josie tepenin arkasından göründüğünde "Eyvah, ayvayı yedim!" dedim kendi kendime. Ablamın üzerimde pek sakinmiş izlenimi bıraktığı söylenemezdim. Feci halde kızgındı. Titriyordu. Benim sivri haylarım aksine onun tamamen yuvarlak olan yüzü, domates gibi kıpkırmızı kesilmişti. Öyle ki çillerini bile seçemiyordum. Kısa saçlarına tutturduğu şapkasının -Bu kısımda ablamın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korsan Kalbi - Atmayan Kalpler Serisi -1-
Mystery / ThrillerBu Kitapda Geçenler Tamamen Hayal Ürünüdür.Gerçekle Hiç Bir Alakası Yoktur.