Cheesy, Charming & Light-Hearted

Chapter 3

Chapter 3

MY FIRST THOUGHT is to punch Jerry in the face. Hindi sa namemersonal. Nakaharang kasi siya sa pintuan. Kapag tinulak ko siya, manlalaban siya. Pero kung susuntukin ko siya, I can make a run for it. Nagsisisi ako na tinulungan ko siya magpalaki ng katawan.

Kina-calculate ko na sa utak ko kung ilang segundo ang kailangan ko nang tumikhim siya. Nanliit ang mga mata niya sa akin. Pakiramdam ko alam niya ang iniisip ko.

"Magsimula na tayo?"

Tinulungan niya makaupo sina Bianca at Audrey sa kani-kanilang upuan. I scoff. They're swivel chairs. Yung gumugulong. Hindi niya kailangan gawin iyon. But that's just Jerry. A gentleman to many, chivalrous to some, annoying for me.

Nilingon ako ni Jerry nang mapansin niyang hindi ako sumunod. He is eyeing me and the seat beside Audrey. Nanatili siyang nakatayo.

I put my palms together, the sound echoing in the room. "Masaya ako na nakita ko kayo ulit. Audrey, Bianca. Lahat kayo, actually. Geoff— ganda ng haircut mo. Anong tawag diyan?"

"Napapanot na ako Freddie."

Tumango lang ako. "Riiight. Pero kailangan ko na bumalik sa work. So if you'll excuse me."

"Fred."

I grip his wrist before he could touch my arm. Napakunot ang noo niya at kita ang pagkabigla sa diin ng hawak ko.

"Don't call me that," I say tightly. Nanlambot ang mga mata niya saka ko siya binitawan. "You could have warned me."

Binulsa niya ang mga kamay niya at nagkibit-balikat. "I did. If you could have just checked your phone," he says. His eyebrows furrow once again. "What's wrong Freddie?"

"Wala."

"Tungkol ba ito sa engagement—"

"Maupo na tayo."

Alam kong ako ang dahilan kung bakit biglang naging tensyonado sa kwarto. I know they're already throwing pitying glances my way. Audrey's more curious than judging. That makes the two of us. 'Di ko alam kung mao-offend ako dahil wala talaga siyang update sa buhay ko o matutuwa dahil hindi niya mahuhusgahan ang crash-and-burn na buhay ko.

Nevertheless, she doesn't say anything as I sit beside her, with Jerry on my other side. Nilabas ko ang necktie ko at nagsimulang itali ito pabalik, hindi pinapansin ang dalawang taong malapit sa akin. Nagsimula magkwentuhan ang iba habang may isang intern na inaayos ang projector.

Hindi pa lumilipas ang balita ng engagement ng kapatid ko at hinding-hindi ko ine-expect ang engagement ng ex ko. Bakit ba ang daming ikakasal ngayon? Bakit ang daming kinakasal nang maaga?

I miss a knot. Napatikhim ako at inulit ang pagtali.

"Kailangan mo ng tulong diyan?" tanong ni Audrey.

"Hindi. Okay lang ako," sabi ko, medyo distracted. Nawala ang focus ko at nadulas ang kamay ko. Damn these palms. Parang waterfall.

With the tie still around my neck, Audrey tugs me towards her. Napa-lean ako at nakaanggulo ang swivel chair ko sa kanya. I freeze, obviously caught-off-guard. Natawa si Audrey.

"Mukha kang constipated," sabi niya. "Para kang biglang aatakihin dito at maglulupasay sa table. What's wrong?"

"Wala," sabi ko at pinigilan ang sariling ipahid ang kamay sa noo, sa takot na nagtatagatak ang pawis doon.

"There are clip-on ties, you know."

"Ano ako? Eight years old? Ring bearer?"

Wrong choice of words. Fiona's impending wedding is already getting under my skin.