•Bir

32 2 0
                                    

Medya=> Kumsal
Başlıyoruz Allah'ım yardım et
Okurkuşlar yerimm ayoll zbnsnsnsna
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Babamın işi yüzünden İzmir'e taşınacaktık. Aslında İzmir'e gitmeyi pek istemiyordum. Arya ile çok yakındık ondan uzakta olmak istemiyordum. Sanırım başka seçeneğimiz yoktu.

     -"Kumsal, biliyorsun ki başka seçeneğimiz yok. Ateş'le geleceğin için İzmir'e taşınıyoruz. İkiniz de nasıl olsa İzmir'de yalnız kalmayacaksınız."

     -"Başka seçeneğimizin olmadığını biliyorum baba ama ben Arya'dan ayrılmak istemiyorum. Gıcık abim umrumda bile değil!"

     -"Sen benim çok umrumdasın mal!"

     -"Birbirinizle düzgün konuşun! Artık odalarınızı toplamaya başlayın çocuklar."

    -"Anne ama..."

    -"Aması maması yok Kumsal! İstersen Arya'yı çağır."

Bir haftadır babamları ikna etmeye çalışıyordum ama başaramadım.Arya'ya mesaj attım. Artık taşınıyorduk.

  Kumsal: Knk ikna edemedim.

  Arya:  Sanırım elimizden bir şey gelmiyor artık :(

  Kumsal:  Odamı toplamaya başlayacağım birazdan. İstersen sende gel.

  Arya: 5 dk ye geliyorum.

   İzmir'den dört sene önce ev almıştık. Her yaz gittiğimiz için arkadaşım vardı en azından. Yere bir valiz koydum kıyafetlerimi toplamaya başlamıştım ki abim adımı bağırarak içeri girdi.

    - "Kızım senin anlama sorunun mu var ! Kaç defa diyeceğim dolabımdaki hiçbir şeye dokunma diye! En sevdiğim mavi tişörtümü ver hemen."

   -"Bende değil. Her şeyi bende arama abi!"

   -"Dolabına bakarım bak..."

   -"Bakarsan bak!"

Annem odaya girdiği  için pek bir şey diyemedi. Tişörtü bende değildi

    -"Yine niye bağırıyorsunuz !"

   -"Kumsal mavi tişörtümü benden habersiz almış ve vermiyor."

   -"Yemin ederim ben almadım."

   -"En sevdiğin mavi tişörtün mü? Eğer oysa çamaşır makinesinde."

   -"Günahımı aldın mal!"

Abim ve annem odadan çıkmıştı. Yarın akşam yola çıkacağım kıyafetlerim hariç tüm kıyafetlerimi valize koymuştum. Sonunda Arya geldi. Aşağıdan birkaç koli alıp odama çıktık. Kolilere eşyaları yerleştirmeye başladık. Arya, anılarımı sakladığım kutuyu buldu. O kutudan haberi yoktu.

      -"Kumsal bu kutu ne? Bakabilir miyim?"

     -"Bakabilirsin tabiki. Seninle yaşadığım her andan küçük küçük şeyler var."

     -"Sen ciddi misin? Her şeyi mi sakladın?"

     -"Ciddiyim! Artık bunu da verme vaktim geldi."

İkimiz için küçük bir kolye almıştım. Gitmeden benden ona hatıra kalsın diye aldım. Beraber büyüdüğüm arkadaşımı burda bırakıp gitmek çok zordu . Gitmemiz abimi mutlu ediyordu. En yakın arkadaşları oradaydı. Benimse sadece Uzay vardı. Burda tek Arya olsa bile yeterdi bana.

     -"Ne vereceksin bana ."

    -"Bu kolyeyi gideceğimizi öğrendiğimde almıştım. Takmadan önce bana bir söz vermen lazım."

    -"Bu çok güzel ."

    -"Bunu küssekte boynumuzdan çıkarmayacağız. Seni çok seviyorum..."

   -"Bende seni çok seviyorum. Bunu asla çıkartmayacağım. Sakın ağlama ağlarsan ağlarım. Hem sürekli görüntülü konuşup, mesajlaşacağız."

Odamı tamamen toplamıştık. Saat geç olmuştu. Arya'nın annesi de yardıma gelmişti. Saat geç olduğu için evlerine gidiyorlardı.

     -"Sabah görüşürüüz!"

     -"Görüşürüüzz."

Abimden hiç ses çıkmıyordu. Aramızda bir yaş olmasına rağmen abi diyordum küçükken öyle alıştırmışlardı. Odasına gidip baktığımda uyuya kalmıştı. Sessizce valizini topladım. En sevdiği tişörtüde kurumuştu onuda valizinin üstüne koyup odasından çıktım. Odamdaki son gecemdi. Çok yoruldum. Göz kapaklarım kendini taşıyamayarak derin bir uykuya daldı...

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Selam canım ben amcanım znnznznznnz
Neyssse hoş geldiniz
Az vote ve biraz yorum istiyorum bu kadar lütfen kırmayın yaw benii









Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 26, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Asalak AbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin