Kapıya doğru yürürken saatimi kontrol ettim. 10 dakika geç kalmıştım. Onlar için 8 aydır bebek bakıcılığı yapıyordum, eminim ki bunu umursamayacaklardı. Evin babası kapıyı açtı.
Tam özür dilemek için ağzımı aralamıştım ki onu görünce sustum. Yüzü ter içindeydi ve oldukça tedirgin gözüküyordu. "Sorun yok" diyip beni içeriye aldı. Ancak mutfakta yemek masasının üzerinde yanan tek bir lamba vardı.
Evin annesi hararetli bir şekilde masaya eğilmiş kâğıda hızlıca birşeyler yazıyordu. Kafasını kaldırıp bana baktı ve bebeğe hoşçakal diyip "hemen geliyorum" dedi.
Merdivenlerden yavaşça yukarı çıkarken karanlıkta kayboldu.
Aile'nin bebeği bir yaşında tatlı bir kızdı. Ve bir süredir ona bakıcılık yapıyordum. Çantamı masanın üzerine koyarken mutfakta benimle birlikte olan bebeğin babasına bu gece hangi filme gideceklerini sordum.
Odanın içinde heyecanlı bir şekilde bir ileri, bir geri gidip geliyordu. Henüz bilmediğini muhtemelen oraya gidince karar vereceklerini söyledi. Geçen her dakika daha gergin gözüküyordu. O sırada sağ yanağında derin bir kesik olduğunu fark ettim. Üzerindeki kan kurumuş ve katılaşmıştı. Adama bakıp iyi olup olmadığını sordum.
Ama cevap veremeden yukarı kattan annenin indiğini duydum. Aceleyle "hemen gitmeliyiz" Dedi ve beni kendisine doğru çekip sarılarak ekledi. "Hoşçakal" O bana sarılırken bir an için bir hıçkırık sesi duyduğuma yemin edebilirdim. "Herşey için teşekkürler" Dedi.
Sonra ağzını araladı. Tam birşey daha söyleyecekti ki o sırada kocası onu omzundan tutarak kapıya doğru çekti ve dışarıya sürükledi. Kapıyı kapatırken bana hüzünlü bir şekilde hatta sanki özür dilermişçesine uzun uzun baktı. Sonra arkasını dönüp gitti.
Karanlık bir evde yalnız kalmıştım. Dışarı çıkıp onlarla konuşmak istedim hatta bir an o evden ayrılmak ama sonunda kalmaya karar verdim.
Bebeği rahatsız etmemek için evdeki lambaları açmamıştım. Karanlıkta merdivenleri tırmandım ve onun odasına doğru yöneldim. Odanın ortasında duran beşiğe doğru yaklaştım. Tam bebeği almak için uzanmıştım ki yatağın içinde bebek yerine bir not gördüm. Battaniyenin üzerine bırakılmıştı. Cama yaklaştım. Ve dışardan gelen sokak lambasının ışığında kâğıdın üzerinde yazılı olanları okumaya çalıştım.
Şöyle yazıyordu:
"Çok çok özür dilerim. Biz hazırlanırken evimize girdi. Bizi öldüreceğini ve bebeğe korkunç şeyler yapacağını söyledi. Başka birini bekleyip beklemediğimizi sordu. Ve senden bahsetmek zorunda kaldık. Bu bir takas. Çok üzgünüm, umarım bir gün beni bu yaptıklarım için affedersin."
Camdan dışarı bakarken onları caddeden dönerken gördüm. Bebek, annesinin kucağındaydı. Kadın kafasını kaldırdı ağlayarak bana baktı ve el salladı. O sırada karanlık odada arkamdaki dolabın kapısı......gıcırdayarak.......................açıldı......
