BLACK DEATHS!

"B:2"

"Cehennem boşalmış, şeytanlar aramızda"

Şarkıyla okuyabilirsiniz (hold on)
Şuan sürekli gittiğimiz kafede oturmuş Maria'yı bekliyordum ne yapacağımı şaşırdım. Babamın bana dedikleri güzeldi, yaşımda uygundu ama sunduğu şart hiç mi hiç hoşuma gitmemişti! Ben düşüncelerim ile boğuşurken adımı duymamla karşımda maria'yı görmüştüm.

Maria'ya kızgınca bakarak "ne zaman geldin ve geldin de neden haber vermedin!?" Dedim azarlarcasına. Bana yalancı bir sinirle "iki saattir sana bağırıyorum annabel!" Dedi. Mahçupça ona bakıp "üzgünüm biraz dalgın ve sifirli-ay sinirliyim" dilim dolandığı için kısaca gülüp daha sonra aklına gelmiş olacak ki hemen "sen neden sinirlendin bakıyım?" Dedimişti.

Başımı eğip sinirle gülüp "babam.." dedim. Maria ise sorarcasına bakıp "baban?" Dedi. Sinirlerim iyice gerilmişti "şirketin başına geçmemi istiyor" Dedim.

Maria şaşırmış olacak ki "ee bu çok güzel bir haber neden sinirlendin ki?" Dedi. Tabii ki anlamasını beklemiyordum "sence babam şartsız koşulsuz öylece bana şirketi devreder mi? Özellikle o çok sevdiği oğlu varken" Cevap vermeyince kafamı evet anlamında sallayıp derin bir nefes verdim.

Aradan biraz zaman geçince kendi kendime sessizce "ne yapmalıyım?" Dedim.
Maria bana bakarak canımın çok sıkkın olduğunu görünce gülümseyip "birşeyler içip sahile gidelim hem ne olduğunu orda anlatirsin hem de temiz hava alırsın ha?" Diyince bende gülümseyip "peki" dedim.

Şu son zamanlarda en çok yanımda olan insan Maria'ydı. O çok sevdiğim annem, abim ve ablamda bana çok destek çıkmışlardı (!) Şuana kadar çok fazla acı çektim. İntihar edecek dereceye geldim ama dik durdum neden mi? Belkide benden bin kat daha fazla acı çeken insanlar oldu peki onlara ne oldu intihar edenler suçunu kabullendi oldu. Yaşayanlar ise, ne kadar güçlü olduğunu bu
hayatta onları daha fazla yıkamıyacaklarını gösterdi, çünkü biliyorlardı ki onun acı çektiğini görenler onun güçlü olmadığını karşı çıkamıyacak kadar aciz olduğunu düşünerek onun üstüne daha fazla gideceklerdi.
İste bu yüzden insanlar güçlü durup zorluklarıyla başa cikmalidir. Eskiden benim için çok değerli bir insanın bana söylediği bir söz geldi aklıma "insanları güçlü kılan zorluklarıdır, ancak bu zorluklarla yüzleştikten sonra ne kadar güçlü olduklarını gösterirler." Demişti. Aslında benim için çok anlamlı bir cümleydi.

Birden durtuklendigimde, Maria bana korkuyla bakıyordu ben onun yüz ifadesine gülerken, o bana 'mal mısın?' Bakışı atıyordu. Bir anda garson geldi
Neden hekes sürekli bi an gelip bana sorular soruyordu? Garsona baktığımda, bana bakıp güldü ve "siz ne istersiniz?" Diye sordu bende ona gülümseyerek "çilekli milkshake lütfen" dedim. "Peki~" diyip isteklerimizi küçük not defterinde hazır yazılan yazıların yanındaki kutucuğa çarpı koyup gitmişti. İçeceklerimiz gelene kadar gülerek konuştuk. Bu kız beni nasıl bu kadar mutlu yapabiliyor anlamıyorum... İçeceklerimizide içtikten sonra parayı ödeyip yola koyulduk.

Sahile vardığımızda arabadan inip kayalıklara oturduk "ee noldu bebeğim?" Dedi. Ona bakarak dolu gözlerimle "o çok... çok acımasız.." dedim. Bana bakarak "üzme kendini hem ne olduğunu söylersen birlikte çözebiliriz ha?" Dediği an ona dönerek sıkıca sarıldım ve göz yaşlarımı serbest bıraktım.
"Evlenmemi i-istiyor" sesim titrediği için sadece bunu diyebilmiştim.

Maria ise beni kendinden uzaklaştirarak kaşları çatık bir şekilde "kimden izin almış bakam? o kim köpek? İzin vermiyorum lan ben en sevdiğim tek arkadaşımı da istemediği birisiyle evlendirmem senide kaybedemem" bakışlarımı kaldırıp ona baktım yaşlı gözlerim onun gözleriyle buluştuğunda onunda gözleri buğulanmıştı gözünden bir yaş akınca ona yeniden sarıldım o benim bu halime kıyamıyordu.

Sanırım tek gerçek arkadaşım oydu aslında bir tane daha var ama zorla yurt dışında okumaya gitti 2 sene önce. Aslında hiçbir zaman gitmek istememişti ama bunu dile getirmekten korkuyordu oda tehtid altında kalmıştı aynı benim gibi Maria beni kendinde yine uzaklaştırıp "başka.. başka birsey dedimi" dedi. Korkuyordu işte benimde onun gibi tehtid altında kalmamdan. Şimdi ona söylersem nasıl tepki vericek? kendine zarar vermez demi? Tamam sakinim tamam...

Derin bir nefes alıp en baştan anlatmaya başladım

#FLASHBACK

Yarım saattir sormak istediğim soruyu sordum "birşey mi oldu baba?" Dedim. Babam oturuşunu düzeltip derin bir nefes aldı. Bunu genellikle önemli konuları konuşurken yapıyordu. O yüzden biraz gerilmiştim. Babama sorar gözlerle baktım. "Sirketi sana devredecegim" sölylediği seylere inanamazken sadece ağzımdan şu kelimeler dökülmüştü "o varken neden ben?" Diyebilmiştim.
Sorduğum soruyla bana bakıp "o bunun için uygun değil" tam kalkıyorduki birşey hatırlamış olmalıki yeniden yerine oturdu. Bana sahte bir gülüş atıp "evleneceksin ha ben evlenmiyorum dersen annenin katilinin olduğu videoyu veremeyeceğim malesef. Peki~ kararın ne?" Demişti. Bunu yapamam anneme ve kendime bir söz verdim annemin katilini bulcaktım ben cevap vermeyince geriye yaslandı "ah~ hadi ama evlensen ne olacak ki? Hem sen erkeklerin peşinden koşmayı çok seversin şimdi mi gururun tu-" sözünü yarıda bölen benim bağrışımdı "SUS, SUS ARTIK! SEN ÇOK MU GURURLUSUN? BANA GURURU OGRETEBİLMEN İÇİN GURURUNUN OLMASI GEREKİR. BEN AĞLARKEN NERDEYDİN? HA NERDEYDİN? AH DUR BEN SÖYLİYİM. O SÜRTÜK KARIN VE NÖTR ÇOCUKLARINLAYDIN. BEN ANNEMİN MEZARINDA AĞLARKEN SEN O LANET AİLENLE GÜLÜYORDUN. ŞİMDİ BİYOLOJİK ÇOCUĞUNA DEDİĞİNE BAK! SENDEN GERCEKTEN NEFRET E-" başım yana düştüğünde cümlem yarıda kalmıştı.
Gerçekten nötr çocuklarından dayak yemiyormuşum gibi şimdi bana oda tokat atmıştı ve konuşmaya başlamıştı "SANA 1 GÜN VERİYORUM" demişti.
Ben ise hafifçe gülüp daha sonra kahkaha atmaya başladım bana şaşkınlığını gizlemeye çalışan gözlerle bakarak dudağımdaki kanı sildim ve "işte sen busun" diyip kapıyı çarpıp çıktım.
#FLASHBACK AND

Olan herşeyi anlattığımda maria üzgün bir ifadeyle bana baktı ve "peki kimle evleneceğini biliyormusun?" Dedi. Aslında bunu hiç düşünmemiştim "hayır bilmiyorum hiç aklıma gelmedi" dedim.

Wattpad'a ilk defa hikaye attığım için biraz heycanlıyım tutacak mı bilmiyorum ama vote gelmese bile atmaya devamedeceğim ben hikayeyi vote için değil sadece içimde yazma isteği çok fazla olduğu için ve yazı ile bir bütün haline geldiğim için bu kurguyu yazma kararı aldim ama beğenmenizide benim için çok önemli...