Dumaan ang mga araw, napapansin kong bumabalik sa dati si tim. Minsan pilit. Bumubuti na rin ang kalagayan ni angelo. Yung pamangkin ko. Ilang weeks lang aalisin na ang mga tubes na nakaconnect sakanya. Soon he will breathe on his own.
I received my plane ticket na din going to US. Natanggap na ako sa hospital na pinagapply-an ko. Sobrang saya ko ng matanggap ko yon. I've been planning this since nasa medschool pa ako. Pero ang problema is wala pang nakakaalam nito. Napabuntong hininga ako ng maisip kung ano ang magiging reaction ng pamilya ko dito.
Tinabi ko muna iyon sa table ko. Iisipin ko nalang yon pag malapit na. May isang buwan pa naman ako.
Napaka-toxic ng araw na to. Ang daming patient na dumating kaya baka dito na ako matutulog mamaya. Nasan na ba tong nicholas na to?
'Dr. Ledasma' nilingon ko yung nurse na tumwag sakin.
'Why?'
'Tingnan nyo po yun oh' tinuro naman nito ang ER nakita ko ang asawa ko sa loob. Pinagkakaguluhan sya ng mga teenager.
'Napano sila?' Tanong ko dahil andaming highschool stundent sa ER.
'Ah nagcamping po daw kaso tumama yung bus nila sa puno nung pauwi na sila doc' tumango ako. Mukhang wala namang critical sakanila. Babalik nalang ako later.
'Di ka ba nagseselos doc?' Kumunot naman ang noo ko sa tanong nito. Pagseselosan ko ba ang mga teenager?
'They are teenagers, normal lang na humanga' umiling naman ito.
'Pati yung teacher doc e.' Di na ako naghintay na dagdagan nya yon agad na akong pumasok sa ER.
'Nicholas, anong ginagawa mo sa ER?' Nakita ko naman yung ginagamot nya. She's pretty! Teacher ba sya? Lumingon ako at nakita kong paparating sa ER si Dr. Jimenez.
'Hey!' Sigaw ko ng konti dito. Agad naman itong lumapit.
'Hello doc' nauutal nitong bati.
'Palitan mo si nic dito' agad naman itong tumango.
'Pwedeng ikaw nalang gumamot sakin?' Todong ngiti ng teacher sa asawa ko. Hindi! Gusto kong isigaw.
'Nicholas! I'm hungry! Kanina pa ako gutom' pag iinarte ko. Buti at di slow tong kumag na to at nagpaalam sa mga 'fans' nya.
'Bakit di ka pa sumabay kila dr. Reyes?' Tanong nito sakin. Tinaasan ko sya ng kilay. Aba
'Ayaw mo akong kasabay kumain ha? Bakit? Are you enjoying yourself there?!' Sigaw ko sakanya. Nanlaki naman ang mata nito ng makitang galit ako.
'Sorry love, ayoko lang nalilipasan ka. Sunod sunod ung sched mo baka magpass out ka' i roll my eyes. Hinihintay nga kasi kitang kumag ka. Bwisit
'Di ako uuwi later' sabi ko sakanya.
'Gusto mo samahan kita dito?' Umiling naman ako. Ano nanaman trip nito
Kumain kami ng matapos yon bumalik na kami sa trabaho. Agad akong dumiretso sa conference room.
After ng sunod sunod na meeting pumunta na agad ako sa office ko to freshen up. Ang dilim na sa labas and it's raining. Nagulat nalang ako pag pasok nandon na si Nicholas. He's holding a paper
'Bakit ka andito? Umuwi kana' pagtataboy ko sakanya. He's silent. Kinakabahn na ako.
'What is this?' Pinakita nya sakin ang plane ticket and yung letter.
'Well, natanggap ako. Pupunta ako ng US to practice med don' i tried my best to maintin my poker face. Pero kinakabahan na ako sa kakalabasan nitong usapan na to.
'And you didn't tell me? Kung di ko pa to makikita ha? Ano iiwan mo nalang ako ng basta basta?'
'Sasabihin ko naman e' pagdadahilan ko
'Kelan? Pag paalis kana? Pagiiwan mo na ako' napasinghap ako ng umiyak sya after nyang sabihin yon.
'Bakit ang dali dali sayong umalis?' Tanong nya ulit.
'You know how ambitious i am! Pangarap ko to. Ito na yung plano ko kahit nung wala ka pa' tumango ito na para bang naiintindihan nya.
'Pwede mo namang sabihin sakin? Sasama naman ako sayo ah' umiling ako.
'Di ba ako kasama sa pangarap mo?' Halos pabulong nyang tanong sakin. Di ko sya sinagot. Kahit na gusto kong ideny. Yun naman talaga ang totoo.
'Putangina naman' napaangat ako ng tingin ng marinig ko syang magmura. It's the first time na marinig ko sya magsalita ng ganyan.
'I'm sorry, but this is my dream. Alam mo yon? Nakaplano na to before kang dumating sa buhay ko'
'Bakit? Di mo ba pwedeng iadjust? Isingit mo naman ako kahit paano. Sana man lang iniisip mo na may asawa kana' pagsusumamo nito.
'Never kitang kinonsider na asawa ko. Unang una palang ayoko na maikasal sayo. I hate you!' sabi ko salungat sa gustong sabihin ng puso ko. Tumango ito.
'Okay. I understand' malungkot na sabi nya.
'Magusap tayo sa bahay' umiling lamang ito.
'If you want your freedom back. Then I will let you go' napaatras ako sa sinabi nya. Umiling ako. Ayoko. Pero di ko sya napigilang lumabas. Umiyak lamang ako. Kahit gusto kong gumalaw di ako makagalaw.
Tiningnan ko yung plane ticket and yung acceptance letter at pinunit yon. I can't do this. Lumabas ako ng opisina. Nakatingin naman sakin ang mga staff. Dahil sguro sa magulo kong buhok at mugto kong mata. I don't care.
Lumabas ako kaso napigilan ako ng ulan. Ang lakas, wala akong dalang sasakyan. Sabay kaming pumasok kanina. Napatingin ako sa daan kung may taxi. Pero wala. Nagstay ako ng nakatayo sa labas. Nagulat ako ng ambulansyang padating, umatras ako para mag-give way. Nakatingin lang ako sa daan.
'Doc. Leadasma!!' Sigaw ni marco. Agad ko naman syang nilingon.
'Si Dr. Avilla po-' yan lang ang narinig ko sakanya dahil napatingin ako sa mga paramedic at sa lalaking binababa nila. Kamay lamang ang nakikita ko, yung singsing.. agad akong tumakbo don at iniwan si marco na nakatulala sa lalaking nasa ambulansya.
'NICHOLAS!' Sigaw ko ng makita ang mukha ng lalaki.
I will choose you
BINABASA MO ANG
Her Mission
Romance'Marriage is sacred' Natawa ako ng sabihin yan ng aking ama sa harap ng hapagkainan, sabay sabay silang napatingin at napailing sa inasal ko. 'If marriage is sacred then why did you force me to marry that young Avilla?' Nakita ko ang gulat sa mga mu...
