THE BITCH MEETS THE CASANOVA [KATHNIEL FANFIC] (CLOSED)

TBMTC---Entry 44

DANIEL's POV

Pauwi na ako ngayon galing kina Lola. Hindi ko pa rin maisip na mamaari pala yun.

Magulo ang utak ko ngayon, hindi ko alam kung ano pa ba ang tama at mali.

Dumiretso agad ako sa bahay at nagbihis. 10 o'clock na ng umaga. Alam kong late na ako but I badly miss her..

Nandito na ako sa labas ng gate.

Lahat ng mata nakatingin sakin. Pero they are kinda confused.

Ano ba ang dapat na i-confused nila?

"Si Daniel ba yun? I thought he is wearing black kanina. Nagbihis siya?" Girl 1.

"No. Nakita ko sila ni Kath eh magkasama kanina Imposible naman." Girl 2.

"Gaga! Anong imposible? Eh yan na nga oh! Sa gate." Girl 3.

What? Nakita nila ako kanina? Wearing a black shirt? Huh? Imposible.

I wore a green shirt kanina. And I'm wearing a white shirt ngayon—malayo sa black shirt na sinasabi nila.

And What?! Hindi na pa nga kami nagkita ni Kath eh.

Baka kamukha ko lang...

THE HECK?! Hindi kaya..

"Fvck!" Hindi ko na napigilan at nagmura na ako. Oh sht! It can't be!

Pumasok agad ako at dali-daling pumunta sa building namin.

Kung paano ang tingin nila sakin kanina sa gate, ganon din ang mga tao dito.

Siguro nalilito na rin sila.

Wait. Scratch that. Hindi lang pala sila. Well, the feeling is mutual.

Tiningnan ko ang lahat ng corner ng room, hoping that nandito siya—sila.

But there is no sign of Kath.

Nakita ko si Alex.

"Pre, nakita mo si Kath?" Tanong ko.

Nagulat pa siya. Makagulat naman to. Tsk.

"Ha? Akala ko magkasama kayo? Kakasalubong lang natin ah?" sabi niya.

Sht.

"Okay. Okay. Thanks. Hindi ako yun." Sabi ko.

"Huh? Paanong hindi ikaw yun? Eh- ajqiwgqyefeywjsvq." Hindi ko na naintindihan ang sasabihin niya dahil malayo na ako.

At wala na rin akong balak pakinggan siya.

Baka kung ano pang sabihin nun tungkol sa mga librong binabasa niya! Tsk.

Sa canteen, perhaps.

Pumunta na ako doon sa canteen and wala sila.

Pumunta din ako sa mini park, roof top, library—lahat ng parte ng school.

Pero di ko sila makita.

Ay! May hindi ako napuntahan!

Sana dun sila.

Pumunta ako sa likod ng building namin.

Ito yung secret place nitong school na to. Maganda kasi dito kaso tahimik lang.

Well, yun nga pala ang pinaganda doon, tahamik lang.

Agad akong lumakad.

Pero parang palapit ako ng palapit sa likod ng school parang pabigat ng pabigat ang lakad ko.

Parang may mali.

Pero hindi ko na yun pinansin at tumuloy sa paglalakad.

Eto na.

Limang hakbang nalang siguro at makakarating na ko.

Isa.

Dalawa.

Tatlo.

Malapit na.

Apat.

Eto na. Isang hakbang nalang.

At nakita ko nga si Kath.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko..

Kathryn's POV

*BOOG*

Nagulat ako dahil biglang may sumuntok kay Joaquin.

"JOAQUIN!" Sigaw ko at lumapit agad sa kanya.

Napatingin ako sa sumuntok sakanya and I froze.

"Daniel?"

Para akong nabuhusan ng isang toneladang yelo.

Parang nag Ice Bucket Challenge ako.

Err. Kath, hindi ngayon ang oras para gumanyan ka >.

"Bro??? Akala ko ba sa palawan ka pa rin?" Sabi ni Joaquin.

WHAT?!

BRO?!

AS IS?!

Brother?!

"Magkapatid kayo?!"

----

A/N: *evil laugh* bwhahahahaha!