Heartbeat

15

Hoseok's pov
Өглөө сэрхэд Юнги хажууд
алга.Магадгүй нэг дэх өдөр учраас хичээлдээ түрүүлээд явсан байх..

Эхний 2 цаг чөлөө аван түүний тавьсан мөрнүүдийг нуухын тулд бага зэрэг өө дарагч түрхээд хоолойтой цамц өмсөөд хичээл рүүгээ явлаа.

Анги руу алхаж байтал урд минь Юнги найзуудтайгаа инээлдэн юм ярьж байна. Түүнийг дуудан гараа дээш өргөхөд тэр намайг олон хүүхдүүд дундаас анзаараагүй бололтой эргэж харсан ч хариу өгөлгүй буцаад найзуудтайгаа юм аа ярьж эхлэв.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Хичээл таран Тэхён Жимин хоёртой явж байтал Юнги урд ганцаар алхаж байхаар нь тэр хоёрыг хойно орхиод түүнлүүгээ гүйн очлоо...

Би: Юнги-яа өглөө яагаад намайг сэрээгээгүй юм. Би чамайг сургуульруу явсан гэж бодсон ч намайг---

Юнги: Ярьшигтай гэй зулбасга

Түүний йинхүү амандаа бувтнасан төдий зүйл нь миний тархин дотор хэдэн зуун удаа тоглогдож хэдэн мянган удаа зүүгээр сүлбэж буй мэт өвтгөнө. Тэгээд түүнийг намайг ашигласан гэдгийг ойлгосон юм...

Би: Н-надаар тоглосон байх нээ

Юнги: Өхх хонгор минь ойлгосон бол сайн байна. Чамаас болж үнэтэй машинаа алдах төхсөн гэхээр өчигдөр чамайг нэг мөсөн хүчиндчихдэг байж

Би түүнийг алгадан

" Муу хүний сэтгэлийг юман чинээ ойлгодгүй хүйтэн сэтгэлтэй арчаагүй новш дахиж нүдэнд минь сүүдрээ ч битгий харуул гуйя"

Нулимсаа барьж ядан найзуудруугаа очтол тэд бүхнийг харж байсан учраас ойлгосон бололтой Жимин намайг тэврэн авч Тэхён Юнгигийн зүг гараа заэгидан алхаж байв...
Тэхёныг юу хийх гэж байгааг гадарлан харж байтал түүнээс урьтан Жонгүг гэнэт гарч ирэн хүчтэйхэн шанаадаж унагаагаад дээр нь суун нүдэж эхлэв...

To be continued.... 😂😂😂