İçimdeki Evren

< Unutun mu beni >

4 mart

Yavaş yavaş açılan gözlerim in karşısında duran takvim yaprağı içime oturan ağırlığı artırdı
Ellerim ile baş ucumda bulunan sandalyeye tutuna tutuna kalkmaya megilendim
Gözüm ise hala eski olduğuna inanmak istediğim takvime takılı kalmıştı

Oysaki aylar dan Aralık idi daha dün,
Yada ben dün ün dünde kaldığının dahi farkında olmadığım uzun bir süre uyudum

Aklımda yankılanan ve deli bu diye bir takım seslerin kulağıma ilişitiği rüyalarım önüme bir bir dizildi
Gözümü dalmış olduğu takvimden sıyırıp içime dolan hırs ile seslerin gelmekte olduğu yöne doğru yürüdüm

İçeri girmek için yöneldiğim kapının hemen sağ tarafında bulunan ayna da ise beliren benliğim hayrete düşürdü beni

Deri yoktu hiç kemik üstünde
Vücudum birbirine inatla girmek için savaşmış gibiydi

Şaşkına bürünen yüzüm ve beni korkutan bedenim ile olduğum yerde kala kaldım

Gölgemin düşmüş olmasından ötürü olucak ki adımı anarak kapıya koşan annemin ayak sesleri kulağımda belirmesiyle hızla açılan kapı karşısında gözleri yaş ve özlem ile parlıyordu

Ne olduğunu ve ne kadar süre uyuduğumu tahmin dahi etmek üzüyordu beni

Olup biteni anlatmak için
Oturdukları koltuk dahi çivi gibi vücuduma batıyordu sanki

Sürkeli durmadan Ali de Ali diye diye duvara bile gülümseyerek bakmaların ürkütüyor du bizi
Zaman ile aşmanı özen ve sabır ile beklesek te geçecek gibi değil di bizde Ali'nin sana vermiş olduğu şoku unutman için bir süre seni uyutuk

Buna mecbur kalmamız da ki sebep ise intihara megilene bilme düşünmemiz den oldu

Bir süre ilaç tedavisi görüp uyuman sağlığın için iyi gelecek tek şeydi

Duyduklarım beni şok üstüne şoka sokuyordu

Ali Haydarı tanıyor musunuz ?

Vermiş olduğum cevap bir süre sessizlik ile devam etti ...

*Elbette nasıl tanımayız oğlum bu nasıl bir soru

nasıl yani görmüş olduğum her şey bir rüyadan ibaret miydi

Taşlar yeni yeni sürmüş olduğum duvarın harcına oturuyordu
Aslında konya da yaşamış olduğum olay ve Ali nin başına gelmiş olan herşey gerçek idi ondan sonrasında ise herşey girmiş olduğum şok ve görmüş olduğum rüyaydı sanırım

*Üstüne çöken duvarlar ile altında kaldığım kalbimin hüzününe bulanıp kalmıştım

Ona ne olduğunun ve hala bunun bulunamamış olması kanımı içimden çekiyordu

Bir süre evde kendime gelmeye ve uyuyarak geçirdiğim günlerin piskolojik ağırlığını unutmaya çalışırken ,annem vasıtası ile bayan bir piskolok ile kısa bir süre içinde görüşmeye başladım

Yaşadığım herşeyin içimde ve beynim de büyük hasarlara yol açmasından ötürü girmiş olduğum bir bunalım olduğunu söyleyip duran doktor
Kulağımda canlanan sesleri susturmaya yetmeyen ilaçları ile bu durumu üç hafta kadar tekrar eti