με κομμενη ανασα εκανε μερικα βηματα πισω κοιταζοντας τον δακρυσμένη ..
<<γιατι το έκανες αυτο; Αφού δεν νιώθεις τίποτα για εμενα! δεν με αγαπας>>
τα φρύδια του έσμιξαν κλεινοντας την αποσταση που ειχαν μεταξύ τους,και γεματος πονο εκλεισε την τραχια του παλαμη επάνω στο παγωμένο μάγουλο της..
<<εσυ πως γνωριζεις τι πραγματικά αισθάνομαι; εγω τι πρέπει να πω; οτι κοιταξα εσενα και εκεινον να μιλατε με τέτοια οικειότητα; ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΊΩΜΑ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣ; ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙ ΑΠ'ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΙ ΕΝΙΩΘΑ; ΣΕ ΦΙΛΗΣΕ>>
γεμάτη θυμο του γυρισε την πλατη παίρνοντας μια βαθια αναπνοή μεσα της..
<<ο ιδιος ειπες πως δεν εχεις δικαίωμα να αγαπήσεις,πως ποτε δεν θα κανεις οικογένεια,ακομα και να ένιωθα το οτιδήποτε για εκεινον τον αντρα εσενα τι σε πειράζει Μπραιαν; εσυ δεν με αγαπας αργα ή γρηγορα θα με παραδωσεις στην δικαιοσύνη θα με σκοτωσεις!!>>
το χερι του την τραβηξε στην μερια του,και την επιασε απο τους ώμους ταρακουνωντας την
<<εδω!!! εδω θα με κοιτας όταν λες οτι αγαπας κάποιον αλλον περα απο εμενα,αν εχεις την δυναμη τολμα να το ξαναπεις,αλλα Φυσικά!! ο αντρας των ονείρων σου ειναι ξανθος με γαλαζια ματια,λευκό δερμα σαν το δικο σου σωστα; πως νιώθεις τωρα που τον βρήκες;>>
τα ματια της αστραψαν! ποτε δεν σκεφτηκε στιγμή οτι εκεινος ο αντρας μπροστα της θα ηταν εκεινος που περιμενε μια ζωη,διοτι ολα εκεινα τα βασανιστικά λεπτα ένιωθε άδεια μακρια του,εκεινον αγαπουσε αλλα πως θα τολμούσε να ανοιξει την καρδια της οταν ο Άλμπερτ της ειπε για εκεινην την γυναικα που κοιτουσε και πεθαινε;
<<εσυ δεν με αγαπας,εχεις μια αλλη στο μυαλο σου που δεν μπορεις να ξεχασεις!! και εγω δεν θελω να παρω την θεση της,οι γονεις μου παντοτε μου ελεγαν πως ειμαι μοναδικη σαν άνθρωπος και αυτο έπρεπε να ειμαι και στα ματια εκείνου που θα με αγαπούσε,εαν ειχες εκεινη την γυναικα μπροστά σου τωρα θα ετρεχες στην δικη της αγκαλια>> ψιθύρισε καθως ειχε κλεισει σφιχτά τα ματια της..
<<ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΨΙΘΥΡΙΖΕΙΣ ΝΤΕΜΠΟΡΑ; ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΑ ΛΑΘΟΣ,ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΜΦΙΒΆΛΛΕΙΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ,ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΟΡΟΙΔΕΨΕΙ ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΊΚΑ ΠΟΤΕ>> την πλησιασε περισσότερο οταν εκεινη υψωσε τα χερια της αναμεσα τους προσπαθώντας να κρατησει μια φανερη αποσταση μεταξύ με εκεινον..
YOU ARE READING
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ
Adventureτο βλέμμα του ηταν σκληρο,το μυαλο του βρισκόταν παντοτε σε εγρήγορση μηπως ο εχθρός κατακτήσει τα εδάφη όπου γεννήθηκε,και τοτε ειδε εκεινη..και εχασε καθε έλεγχο..