ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ

~23~

απεγνωσμένος και γεμάτος απελπισία παραμέρισε μερικές ιδρωμένες τούφες απο τα μαλλια του..

<<γιατι σε εμενα; ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΟ ΑΝΑΘ...που είσαι μικρο ηθελα να πω; μη φοβασαι,ο μπαμπας ηρθε να σε παρει σπιτι >> 

ειχε βγαλει το σακάκι της στολής του απο πανω του,και το ειχε αφησει στο γρασιδι λιγο πιο περα σε ενα ασφαλες μερος,καθως εκεινος πατουσε απελπισμενος την λασπη που ειχε σχηματισει η βροχη,τα ποδια του κολλούσαν μεσα σε λακουβες λες και ήταν βαλτος..

<<Θεε μου!! ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ; ΕΜΦΑΝΙΣΟΥ ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ>>

κοιταξε για μια στιγμή το ερημωμενο τους σπιτι και μεσα απ'το παραθυρο,την ειδε να κάνει στροφές μπροστά απο το τζάκι και ενα χαμογελο αστραψε στο προσωπο του,την ακουσε να τραγουδάει ενα ινδικο τραγούδι και να χαμογελαει πραγματικά ευτυχισμενη..

<<αραγε σε εκανα ποτε χαρούμενη;>> ακούμπησε την παλαμη του στο σκονισμένο τζαμι και προσπάθησε να το καθαρισει για να την κοιταξει καλύτερα, τωρα φορουσε ενα μακρύ γαλαζιο νυφικο και μαγείρευε κάτι με μεγάλη ευχαρίστηση,η μυρωδια σχεδον έσπασε την μύτη του και η κοιλια του αρχισε να γουργουρίζει,ολο του το σωμα τωρα ειχε κολλησει επανω στα ξυλα της καλύβας και προσπαθούσε να απορροφήσει απελπισμένα καθε αναμνηση μπροστά του,μυρωδιες και εικόνες που ποτε δε θα μπορουσε να ξεχασει,ενα χαμογελο χαράχτηκε στα χειλη του,ώσπου ακουσε εναν αμυδρο θορυβο πισω του και ολη η εικόνα έσβησε αποτομα μπροστά του συνειδητοποιώντας ότι τίποτα απο αυτα δεν ηταν αληθινό,γυρισε αποτομα ωσπου κοιταξε μια φουντωτη ουρα πισω απο ενα μικροσκοπικό θάμνο.

<<ωστε εδω εισαι μικρο>> απλωσε τα χέρια του και επιασε το λαγουδακι βαζοντας το μεσα στην αγκαλιά του..

<<νομίζω πως τελικα εισαι μονο σου,ακομα δεν βρήκες την οικογένεια των ονείρων σου;ξερεις ποσο θα χαρει η μητερα σου οταν σε παρω κοντα της;>>

το λαγουδάκι εκατσε ηρεμο μεσα στην αγκαλιά του νιώθοντας πως τώρα βρισκοταν πραγματικά στο σπιτι του..

καθόταν μπροστά απο το τζακι με μια κουπα ζεστη σοκολατα και μια κουβέρτα στα ποδια της,αυτο το σπιτι οπως παρατηρούσε πως ήταν πολυ πιο ευρύχωρο απο αυτο που ζουσαν πριν και ειχε εξισου εναν όροφο επανω οπου εκει πρεπει να βρισκόταν το υπνοδωμάτιο τους ομως δεν θα πηγαινε χωρις εκεινον για να το δει,θα τον περιμενε στο σημειο οπου την αφησε να περιμένει...