Εμ όχι.
~Alister Oren Milton 2020.Αααααα! Λοιπόν, λοιπόν! Το χέρι μου τρέμει όσο το γράφω αυτό!
Αλλά πάμε από την αρχή.
Έτος: 2020.
Ημέρα: Δεν θυμάμαι (όλες ίδιες μου φαίνονται πλέον).
Ώρα: Δεν με νοιάζει, κάπου το πρωί.
Πήγα να καθίσω στο σαλόνι, με την επιθυμία να παρακολουθήσω μια σειρά στην τηλεόραση, επειδή το να είσαι κλεισμένος 24/7 σε ένα δωμάτιο σου καταστρέφει (λίγοοοο) την ψυχική σου υγεία.
Ξάπλωσα αναπαυτικά στο καναπέ και χάρηκα που ο τυφώνας Κατρίνα (για τις αδερφές μου λέω) δεν βρισκόταν εδώ γύρω.
Perfect!
Άνοιξα την τηλεόραση και ΜΠΟΥΜ!
Ήρθαν οι αδερφές μου (και οι πέντε στο σαλόνι) μαζί με την Nina φωνάζοντας λες και βρισκόμασταν σε κάποιο κατσικοχώρι της ανατολικής Θεσσαλίας (ωραία η Θεσσαλία by the way).
Η μοίρα με χτύπησε αλύπητα για άλλη μια φορά, οπότε έπρεπε να αποχωρήσω στα ιδιαίτερα διαμερίσματά μου, όπως οι αρχαίες Ελληνίδες, βασίλισσες.
YOU ARE READING
Alister's Diary
HumorΑγαπητό ημερολόγιο, Η ζωή μου είναι σαν την όγδοη σεζόν του Game Of Thrones... ένα απογοητευτικό, ελεεινό μπάχαλο. . * ✦ . ⁺ . 𝐁𝐞 𝐢𝐧𝐬𝐩𝐢𝐫𝐞𝐝, 𝐛𝐮𝐭 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐜𝐨𝐩𝐲. 𝐁𝐲 _𝐯𝐚𝐬𝐢𝐥𝐢𝐤𝐨𝐬 | 2020