Mısra ile Ata didişirken telefonum çaldı. Burak arıyordu.
Bahar: Alo! Efendim Burak
Burak: Beni sevmiyorsun dimi Bahar? Yağız'dı dimi sevdiğin kişi?
Bahar: Ne diyorsun Burak ya? Bunu söylemek için mi aradın? Öyle bir şey yok. Yağız benim kardeşim. Hem iyi misin sesin kötü geliyor?
Burak: Bahar ben çok kötüyüm, gelir misin yanıma?
Bahar:Tamam bekle
Burak'ın böyle olacağını hiç beklemezdim ve ben onu böyle üzgün görmek istemiyordum. Böyle düşüne düşüne onun olduğu yere gittim. Bir yere oturmuş, düşünüyordu.
Burak: Bahar geleceğini düşünmüyordum dedi ben onun yanına otururken
Bahar: Neden? Sen beni nasıl kötü günlerimde bırakmadıysan ben neden bırakayım?
Burak: Bahar evet ben sana yardım ettim ama sana yararım dokunsun diye, seni daha mutlu görmek içindi. Bir çıkar düşündüğüm için değildi.
Bahar: Biliyorum ama bende senin yanında olmak istiyorum, bende seni mutlu görmek istiyorum.
Ben böyle diyince gözleri parladı. Aslında bende çok şaşırmıştım bu dediklerime, ben Burak'ı seviyordum. İlk Melis bizi yakıştırdığından beri hemde. Ama söyleyemiyordum.
Burak: Yani Bahar... Beni mi seviyorsun?
Bahar: Evett
Sonra beni kucaklayıp döndürdü. Çok mutluydum, Burak yanımda olduğu her zaman çok mutluydum. Ve ilk defa sevdiğim birisi beni seviyordu yani duygularım karşılıklıydı.
Mısra
Bahar bizim yanımızdan gitmişti bizde Ata'yla Cafeye gitmiştik kafa dağıtmak için
Ata: Mısra, konuştuklarımızı hatırlıyorsun dimi?
Evet hatırlıyordum ama o konu hakkında konuşmak istemiyordum çünkü Ata'ya güvenemiyordum.
Mısra: Hangi konu?
Ata: Mısra bilmemezlikten gelme. Şarkı söylediğin günki konuşmalarımız.
Mısra: Aa evet hatırlıyorum.
Ellerini ellerime aldı. Tam da bizim şarkımız olan Elleri Ellerime çalıyordu
Ata: Mısra ben seni
Ata bunu söylerken arkadan Ata diye bir ses geldi.
Sizce kim gelmiş olabilir?
