ELEVEN // VKOOK

∆5∆

Okulun bir günü daha bittiğinde çantamı toparlayıp sınıftan çıkan jungkook'u takip ediyordum.

Hızlı adımlarla merdivenlerden inip okuldan çıktığımızda çıkış kapısını geçmiştik.

İşte şimdi konuşmak için doğru zamandı.

Jungkook'a yetişip kolunu tuttuğumda kafasını çevirmişti.Ben olduğumu gördüğünde kaşlarını çatıp kolunu çekmeye çalışmıştı.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

Sinirlerim gerilirken daha sıkı tutmuştum.

"Konuşmamız gerek"

Kolunu kurtardığında ters bir bakış atmıştı.

"Konuşacak bir şey yok"

Kafamı iki yana sallayıp reddetmiştim.

"Hayır var,lütfen  arkadaşlığımız hatrına"

Gözlerinde dalgalanma gördüğümde düşündüğünü anlamıştım.

"Sadece beş dakika"

Hızlıca onayladığımda yakındaki bir parka gelmiştik.Banklardan birisine oturmuştuk.

"Jungkook bana neden soğuk davranıyorsun ben senin çocukluk arkadaşınım bir hatam mı oldu söyle lütfen"

Sesim titrediğinde elini tutmuştum.Geri çekmemişti.

"Soğuk davranmıyorum hala aynıyım"

Dudaklarımı birbirine bastırdığımda gözlerimin dolmaması için çabalıyordum.

"Hayır jungkook,sen benim tanıdığım jungkook değilsin.Ben seni bilmez miyim?"

Elimi yanağına koyduğumda ufak ufak okşuyordum.

"Sen bana asla kıyamazdın,bırak elimi itmeyi
benimle ayrılmamak için çok çabalayıp bu liseye geldin.Şimdi ne değişti?"

Gözlerindeki boşluk değişmemişti.Hala yerindeydi.Yanağındaki elimi uzaklaştırdığında kalbimden parçalar kopsa da ses etmemiştim.

"Ben çocuk değilim taehyung,tabiki değişeceğim.Bu seni rahatsız ediyorsa konuşmazsın olur biter"

Kelimeleri ok misali kalbime saplanıyordu.
Hayır,bu o değildi olamazdı.

"Jungkook seni kaybetmek istemiyorum neden böyle yapıyorsun?"

Sabredemiyormuş gibi derin nefesler almaya başladığında yüreğime korku salınmıştı.

Beni gerçekten istemiyordu.

"Beş dakikan bitti"

Ayağa kalkıp gitmeye başladığında kolundan tutmuştum.

"Jungkook biraz daha kal"

Elimi ittiğinde sarsılmıştım.

Bu beni kaçıncı itişiydi?

Gözlerim dolduğunda sesini duymuştum.

"Seni artık görmek istemiyorum taehyung peşimi bırak anladın mı beni bıktım!"

Gözyaşlarım kendini tutamazken yeniden onu tutmaya çalıştığımda göğsümden ittirmişti.

Geriye doğru sendeleyip düştüğümde beni kaldırmamıştı.

Halbuki ben o her düştüğünde onu kaldırırdım.

O yapmamıştı.

Gitmişti.

Jungkook gitmişti,ben orada ağlarken umursamadan gitmişti.

Aramızdaki her şeyi bitirmişti.