Görünmez Bela

Bölüm 1

Multimedya:Rüya

Okulun geri kalanının sarhoş çığlıkları kulağıma gelirken ben tuvalette Damlayla kafamı klozete sokmuş kusuyordum. Ozilerin evinde çılgın bir doğum günü partisi verilmişti. Ve benim narin midem daha fazla alkol kaldıramamıştı.

"Saat 12'yi geçti ve senin miden iflas etti. Artık eve gitme zamanımız gelmedi mi Rüya?"

Kafamı kaldırıp Damla'ya baktım. Sıkılmış gibi tırnaklarıyla oynuyordu. Kafamı klozete gömüp son kez kustuktan sonra sifonu çektim.

"Artık gidebiliriz."

Gecenin bir yarısı iki kız eve doğru yürüyorduk. Bir yandan bizi otuz iki yerimizden bıçaklayıp,gözlerimizi kaşıkla oyup,tecavüz edecek bir psikopata yakalanmamak için dua ederken bir yandan da Damla'ya sitem ediyordum.

"Damla üşüdüm. Damla korkuyorum. Damla şuradan bir katil çıkacak. Damla ölürsem anneme onu çok sev-"

"Sesini kesecek misin ben mi kesiyim? Biraz hızlı yürürsen hiçbir sorun olmayacak!"

Damla sinirlenince fazla korkunç olabiliyordu. Bir keresinde elbisesine kola döktüm diye sopayla kovalamıştı beni. Bu güzel (!) anılar aklıma gelince susup yürümeye başladım.Sokak aralarından gelen sesler beni korkudan titretirken çaktırmadan Damla'ya sokuldum. Neden şoförü çağırmadıysak? Damla bir an durdu. Beni sinirlice süzdü ve ellerini açıp sabır diledi. O kendi kendine söylenirken ben korkuyla etrafa bakındım.

"Şşt kızlar!"

Arkamızdan gelen sarhoş sesle adımlarımlarımızı hızlandırdık. Ama ben biliyordum böyle olacağını.

"Hop!"

Kolumun tutulmasıyla çığlık atıp çırpınmaya başladım. İki sarhoş adam Damlayla beni tutmuş,çekiyordu.İkimiz de çırpınıyorduk ama pek bir işe yaradığı söylenemezdi.bir anda beni tutan adam yediği yumrukla yere yığıldı. Arkamdan Damla'nın çığlığı ve bir yumruk sesi daha geldi. Damla'ya bir şey oldu korkusuyla arkama döndüğümde yere yığılmış ve burnundan kan akan bir adam gördüm. Gözlerim dehşetle açılırken birisi beni kendine çevirdi.

"İyi misin?"

Olayın ve gördüklerimin şokuyla cevap veremedim. Bir an gözlerim karardı,aniden yere oturdum. Yanımdaki şahsiyet de benimle beraber yere oturdu ve omuzlarımdan tuttu.

"İyi misin?"

Başımı evet anlamında salladım. Teşekkür edip Damla'yı tuttum ve koşar adımlarla eve gittik.
~~~~~~~~~
Birkaç gün sonra
Burnuma tıkılan pamukla gözlerimi açtım.Damla gülerek bana bakıyordu.

"Canilikte çığır açtın Damla."

Homurdanmalarıma aldırış etmeyen Damla yatağımın ucuna oturdu.

"Hazırlanmak için 30 dakikan var Rüya. Sabah annemin asırlar süren aman dikkatli ol temalı konuşmasını dinledim. İnan bana ufacık sabrım kalmadı."

Kıkırdayarak banyoya doğru yürüdüm. Rutin işlerimi halledip banyodan çıktım. Ne giyeceğimi düşünürken kıyafetlerimin Damla tarafından hazırlanmış olduğunu gördüm.(son sınıf olduğumuz için üniformayı takan yoktu.)
45 dakikada hazırlandım. Beraber aşağı indiğimizde annemle babamı kahvaltı yaparken gördüm. Annem gülümseyerek bana baktı.
"Kahvaltıya katılacak mısınız Rüya?"
Başımı hayır anlamında salladım ve Damlayla okula doğru yürümeye başladık. Normalde okula beni okula şoförümüz Şerif abi bırakırdı ve Damla'yı da babası. Ama hava güzel diye yürüyorduk.
Okula vardığımızda Eser kolunu omzuma attı.

"Günaydın Önder kolejinin biricik güzelleri."

Damlayla kıkırdadık. Daha sonra yanımıza Ozi ve Mert geldi.

"Günaydın"

"Sana da günaydın çirkin ördek."

Ozi'ye en düşmancıl bakışlarımı gönderdim ve Eserle Mert gülmeye başladı. Sınıfa çıktığımızda içeri müdür girdi.

"Eser Damla gelin benimle işimiz var."

Ben yine kim bilir hangi işini yaptıracak diye düşünürken Eserle Damla dersten kaytarmak için ayaklandı. Onlar çıktıktan sonra sınıfa geometri hocamız Göbekli Hilmi girdi. Şu adamın gülüşüne kurban.

"Evet çocuklaaar. Açın geometri kitaplarınızı."

Dersin başlamasıyla en iyi yaptığım şeyi yapmanın vakti geldi. Uyumak.
Tam uykunun kollarında kaybolacakken kapı açıldı ve içeri üç taş çocuk girdi. Ama bir dakika. Bu çocuk. Fark ettiğim şeyle kadere sövmeye başladım.

Selam arkadaşlar. İlk bölüm olduğu için uzatmak istemedik,umarım beğenirsiniz.😃😃😃