WHOS TIFFANY??!

CHAPTER 28: Fight and Loved

One week's pass.  At sa isang linggo nayun masasabi kong napakaraming nang yare samin ni Tyrone. May maganda naman pero mas maraming nang yaring masama. Eh sa masama ugali nya kaya hindi rin maiiwasan.

Sabihin na nating ginagawa ko parin lahat ng bagay para lang na mahalin nya ko, Kailangan kong mag bait-baitan sa kanya at kumailangan ng milyong-milyong pag titimpi. Sa ugali nya masasabi kong ako lang  ata ang nakakatagal. Ngumiti kahit na naiinis na. At mag timpi kahit ang sarap na nyang sakalin.

Pero sa kabila ng lahat nang yun nagagawa ko parin ang mga gawain na gusto kong gawin sa kanya tulad ng pag hatid sa kanya sa school. Kahit ayaw nya.

"Dont tell me pati dito, ihahatid mo pa ko. " Ayaw nya talagang hinahatid ko sya sa school. Pero makulit ako at hinahatid parin sya. Pati na nga rin sa pag uwi nito. Hinihintay ko sya sa labas ng gate to the point na tinatakasan narin ako nito.

" asan nayun!"  Akala ba nya matatakasan nya ako. Kahit anong pag takbo at pag tatago nya mahahabol at mahahanap ko parin sya. At laging mabait sakin ang tadhana kaya laging nang yayare yun.

" Alam mo hindi kaba talaga titigil! Kakalbuhin nakita!"  Purgang purga narin ako sa mga lines nyang yan sa tuwing naiinis sakin. At Gusto naraw  nyako gilitan ng buhay. Kaya minsan hindi nalang ako umiimik kase baka totohanin nya .

Pero minsan talaga nawawalan ako ng timpi at pinapatulan din sya lalong -lalo na sa pag kain.

" Bitawan mo, Bitch. Its all mine.!"

" Ako ang nauna kaya ikaw ang bumitaw!"

Kaya maski sila Tita nananahimik nalang. At pinanonood nalang kaming dalawa sa pag tatalo. Ang totoo nga nyan minsan, hindi nalang din nila nauubos ang pag kain nila  kase  nawala at nakalimutan na nila yung  gutom nila. Sa panonood saming dalawa.

Lagi din akong pumupuntang Condo para samahan sya. Pero halos ipag tabuyan nya lang din ako.

" Oh! Bakit andito kananaman!"  Nginitian ko lang sya.

" hindi kaba nag sasawa? kase ako sawang sawa na sa pag mumukha mo"  tapos isasarado nya yung pinto. Pero ikakalang ko yung sarili ko dun. Wala din syang magawa dahil takot din syang maiipit ako. At lagi kong dinadahilan yun baby namin.

" oh! Ano ba bakit kaba tawag ng tawag anong oras na!!"  hanggang ngayon ang astig parin ng boses nya. Hindi ko parin maiwasang mamangha.

" Tyrone ibili moko! Manggang hilaw gusto ko yung bago mo palang pipitasin sa puno sige na." 

" Pwede ba wag mong gambalain ang magandang pag tulog ko kung napakawalang kwenta naman ng mga pinag sasabi mo. Tigil tigilan moko sa mga trip mo sa buhay.  Ikaw ang may kailangan nyan kaya ikaw ang kumuha para sarili mo"  Binabaan nanaman nya ko ng tawag. Loko yun ah. Minsan talaga kase nagigising ako ng madaling araw oh di kaya gabi tapos tatawagan ko sya. Since hindi ko sya kasama sa bahay. 

Manghihingi  ako ng mga gusto ko tapos maiinis sya, sasabihin nya saan sya kukuha nun , at gabing gabi na tapos  maiinis  tsaka  bababaan ako ng tawag . Napakasama talaga ng ugali.

Madalas din pag walang pasok niyaya ko syang lumabas. Namamasyal kame sa mall , kumakain ng ice-cream. Nag lalakad sa park, inaabangan ang pag lubog ng  araw.

"Tyrone bilis! bilis! tingnan mo palubog nayung araw!!"

" Ano ba! nakikita ko.  Bitawan mo nga ko. Nakakainis talaga."  Pero hindi ko nalang pinapansin ang pagiging KJ nya sa buhay . Baka mabwisit lang din ako.

At syempre  hindi narin ako nahihiya sa kanya na ipakita ang totoong feelings ko. Alam nya narin naman kaya wala narin akong dapat itago.

" Tyrone! "  Pang lima ko na tong tawag sa kanya pero sa tuwing lilingon naman sya hindi ako nag sasalita. At ngumingiti lang.