youandme!

11

Yatağımda, Dünya Efsanelerinin en güzel kadını Kleopatra'ya meydan okurcasına 180 derece uzanıp ultra sesli bir şekilde cipsimi yerken birden telefonum titremeye başladı.

Üstüme dökülen cipsleri siktirin dercesine savuruğ yağlı ellerimi sürmeden geriye attım saçlarımı.

Telefon inatla titremeye devam ediyordu ve bu yatağımızda titremesine neden oluyordu. "İki dakika sabret et be." Diye mırıldandım.

Islak mendille ellerimi silip sağımdaki çöp kutusuna attım.

Telefonumu elime aldım.

Gördüğüm taete sizi görüntülü arıyor yazısıyla gözlerimi kıstım.

Kesin cips yerken sızmıştım, şimdi de rüya görüyordum.

Şizofreni olup olmadığımı sorgulamayı bir kenara bırakıp dudaklarımı büzdüm. Telefon çalmaya devam ediyordu.

Rüyamdaki Taehyung'a bak, beni görüntülü arıyor.

Sonra birden kalbim hızlandı.

Benim cipsi bitirmeden uyuma olasılığım balığın ağaca tırmanmasıyla aynı olasılıktaydı.

Hızla aramayı kabul edip yatağa fırlattım telefonu. Korkuyla kamerasını açmasını bekledim. Harika telefonum tavanımla bakışırken ben pembe pijamalarımın beni olduğumdan daha az tuhaf gözüktürmesi için uğraşıyordum.

Bir yandan yemek yiyip bir yandan bilgisayarıyla oynayan Taehyung'la karşılaşınca, duraksadım.

Aman tanrım.

Elime gelen ilk pofuduk yastığı alıp heyecanla ısırmaya başladım. Kuduruyordu insan onu görünce, böyle bir tatlılık olmazdı.

Bu ne yakışıklılık, bu ne nizam.

"Jennie?" Bilgisayarıyla uğraşırken adımı söyledi.

Adımı.

Söyledi.

Yastığı duvara fırlattım.

"Arkadaşlar konuşur dedin, böyle olur değil mi?"

Sessizce küçük bir çığlık attım. Karanlıkta bilgisayarının ışığının sadece yüzünü aydınlatmasıyla bile yakışıklı görünmesi diğer erkeklere haksızlık oluyordu. Utanmasam telefonu yalayacaktım ki, Taehyung'un sesi duyuldu.

"Jen, öldün mü?" Evet?

"Yok," Sesim çatlak çıkmıştı. Okuduğum lanetlerim arasında öksürdüm. "Yok, yok burdayım."

"Ah, tamam." Güldü.

Ahah, güldü.

GÜLDÜ.

Telefonu tutup camın önüne koydum.

"Hey," dedi yüzümü gördüğünde. "Pijaman güzelmiş."

al işte.

AL İŞTE.

O LANET PİJAMAYI ANNEMİN HATIRINA GİYİYORDUM!

"Ah, evet şey. Sağol." Kameraya yaklaştı. Sadece gözlerini görebildiğim o dakikalarda, ağzımdan su akmaması için büyük çaba sarf etmiştim.